หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๒๓๐]

อาศัยคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ขณะใดก็ตามซึ่งจิตเป็นอกุศล เป็นปกติของอกุศลที่เป็นอย่างนั้น เพราะฉะนั้น เป็นอกุศลศีล ซึ่งจะเป็นอื่นไม่ได้เลย และกุศลทุกประเภท ไม่ว่าทาน ขณะนั้นก็เป็นศีล ทุกอย่างขณะนั้นที่เป็นกุศล ก็เป็นศีล แล้วก็ขณะนั้นถ้ามีความเข้าใจที่ถูกต้องก็เป็นกุศลที่มีปัญญาเกิดร่วมด้วย

ด้วยเหตุนี้ กุศลจึงมีทั้งกุศลที่ไม่ประกอบด้วยปัญญาและกุศลที่ประกอบด้วยปัญญา เมื่อไหร่? ชีวิตประจำวัน เพราะฉะนั้น การศึกษาพระธรรม ธรรม ก็คือ ชีวิตประจำวันทั้งหมด แต่ไม่มีใครเปิดเผยให้รู้ว่าชีวิตประจำวันนี่แหละคือเป็นธรรมเท่านั้น ไม่เป็นอย่างอื่นเลยทั้งสิ้น

นอกจากมีการตรัสรู้และได้ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้ทรงตรัสรู้เมื่อไหร่ เมื่อนั้น สิ่งที่มีแล้วทั้งหมดก็เปิดเผยว่าอะไรบ้าง ขณะไหนบ้าง ไม่ใช่ต้องไปทำอะไรเลย แต่ว่าสิ่งที่ถูกปกปิดไว้นานมากจะเปิดให้เห็นความจริงได้ว่าขณะนี้เป็นธรรมซึ่งเป็นอนัตตาแค่มีปัจจัยเกิดแล้วดับไป ก็ต้องด้วยการฟังพระธรรมเท่านั้น ถ้ามิฉะนั้นแล้ว ไม่มีอะไรเลยที่จะไปเปิดสิ่งที่ปิดไว้แน่นและกำลังปิดอยู่ แต่พระธรรมทั้งหมดค่อยๆ เปิด แต่ต้องเป็นปัญญา ถ้าฟังไม่เข้าใจ ศีล สมาธิปัญญา แล้วก็ไม่รู้เรื่อง แล้วก็ไปนั่งปฏิบัติ ขณะนั้น ก็คือว่า ไม่ใช่คำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า สิ่งที่ถูกปิดก็ปิดต่อไป ไม่มีทางที่จะเปิดเผยได้เลย ว่า ขณะนี้ก็คือธรรมแต่ละหนึ่งซึ่งเปลี่ยนไม่ได้เลย

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ