ทางพระพุทธศาสนา เกี่ยวกับเรื่องการรับรู้เรี่องราวต่างๆ นั้น มีบอกที่ไหนหรือ

ไม่ว่า มีความแตกต่างกันระหว่างจิตของเด็กและของผู้ใหญ่ ซึ่งทำให้เด็กถูกชักจูง

ได้ค่อนข้างง่าย และถูกนำมาเป็นเครื่องมือในการโฆษณาขายสินค้าตามสื่อมวลชน

และจะมีวิธีสอนเด็กได้อย่างไรโดยใช้ธรรมะทางพุทธศาสนา

ขอบคุณครับ

ว่าโดยนัยของปรมัตถธรรม ไม่มีแยกจิตของเด็กหรือของผู้ใหญ่ วิธีการสอนของ

พระพุทธองค์ทรงสอนเหมือนกันทั้งเด็กและผู้ใหญ่ แต่วิธีที่นิยมใช้สอนเด็กอีกอย่าง

หนึ่ง ก็คือ เป็นผู้ใหญ่ที่ดีเป็นแบบอย่างที่ดี แล้วค่อยๆ สอนที่ละเล็กทีละน้อย หรือ

สมาชิกท่านอื่นมีวิธีสอนที่ดีขอเชิญแสดงความคิดเห็นครับ

เชิญคลิกอ่านได้ที่นี่...

พระศาสดาทรงพบพวกเด็กตีงู [คาถาธรรมบท]

ดิฉันมีลูกชายกำลังวัยรุ่นค่ะ และต้องช่วยเป็นหูเป็นตาให้เพื่อนๆ ที่ส่งลูกๆ (วัยรุ่น)

มาเรียนไฮสกูลที่นี่หลายคน...ดิฉันจะใช้วีธีสนทนากับเด็กๆ ค่ะ โดยดึงเอาเรื่องที่เขา

สนใจ (ตามวัย) ขึ้นมาเป็นหัวข้อถาม-ตอบ และอภิปรายขัอดีข้อเสียกันโดยเอาความ

เห็นของเขาเป็นหลักก่อน ให้เขารู้สึกว่าเราสนใจ และมีความรู้ในเรี่องของเขาจริงๆ

เขาก็เปิดเผยเป็นกันเองกับเรามากขึ้น ไม่ได้คิดว่าถูกสอน แล้วเราจึงค่อยๆ ดึงบท

สนทนาเข้าสู่ด้านศีลธรรม หรือธรรมพี้นฐานที่เขาพอจะเชื่อมโยงกับเรื่องที่เขาสนใจ

ได้....ก็ได้ผลดีพอสมควรนะคะ.....เราต้องอดทนและใจเย็นค่ะ การฟังธรรมมากๆ ก็

ช่วยได้มากค่ะ.....

โดยปรมัตถ์ไม่ต่าง แต่ต่างที่ปัญญาและสิ่งที่มากระทบมากน้อยต่างกัน ตามวัย