สนทนาธรรมที่มูลนิธิ พระวินัย
วันอาทิตย์ที่ ๒๘ ก.ย. ๒๕๕๑
กนก จะเรียนขอคำชี้แนะจากท่านอาจารย์ มันเป็นประสพการณ์ที่เกิดขึ้นมาสดๆ ร้อนๆ ๒-๓ วันนี้ ก็ไปเฝ้าไข้ญาติ ก็ได้ฟังธรรมที่มูลนิธิมา ๕-๖ ปีแล้ว ในขั้นการฟัง ก็นึกว่าตนนี้เข้าใจธรรมบ้างพอสมควร พบว่าหลังจากผ่าตัด ปวดมากในท้อง เพราะว่าเดิมไม่คิดว่าจะเป็นอะไรมาก เพราะรู้ว่าเป็นการเจาะ แล้วเอากล้องเข้าไปผ่า ไม่ใช่ผ่าใหญ่ คิดว่าจะไม่มีการเจ็บปวด
ปรากฎว่าพอออกมาจากห้องผ่าตัดแล้ว ปรากฎว่าเจ็บปวดมาก จนต้องร้องครวญคราง ทรมานมาก ปวดมาก ผู้เฝ้าไข้ก็บอกให้ระลึกถึงธรรม ว่าเป็นสภาพธรรม คือ เจ็บปวด ปรากฎว่ายังร้องครวญคราง มีพี่อีกคนหนึ่งเขาพูดขึ้นมาว่าให้แยกกาย แยกจิต แล้วก็หลับไป หลังจากตื่นมาอีกวันหนึ่ง ก็สนทนาธรรมกับเขา ไม่ทราบว่าเป็นยังไงบ้าง เขาก็บอกคุณน้าว่า ไม่ทันจริงๆ มันปวดแสนสาหัสและทรมานมากๆ ระหว่างร้องครวญคราง ก็ร้องไห้ด้วย หนูอยู่ข้างๆ ก็ทำอะไรไม่ถูก จากประสพการณ์นี้ ในฐานะที่เราเฝ้าไข้และคนไข้ก็เรียนธรรมด้วย อยากจะเรียนขอคำแนะนำ ว่าเราควรจะปฏิบัติอย่างไร
ท่านอาจารย์ รู้สึกทุกคนจะหากฎเกณฑ์ ลืม ทำอะไรไม่ได้เลย แล้วแต่ แม้แต่ขณะนี้คิดก็เกิดแล้ว ทั้งหมดเป็นธรรมที่เกิดแล้วทั้งนั้น หมดแล้วด้วย หากฎเกณฑ์ คิด แต่ถึงเวลาจริงๆ เป็นอย่างนั้นหรือเปล่า
กนก เราอยู่ตรงนั้นก็เหมือนจะเกื้อกูล
ท่านอาจารย์ ก็เข้าใจธรรมไง เราเข้าใจธรรม คนป่วยเข้าใจธรรม คนรอบข้างเข้าใจธรรม หรือเปล่า ถ้าไม่เข้าใจ แล้วเพียงแต่เอ่ยคำว่า ธรรม แล้วอะไรล่ะ ธรรม ก็ไม่รู้อยู่นั่นเองเพราะฉะนั้น เรียนธรรม ฟังธรรม เข้าใจธรรม ไม่ใช่ไปหวังพึ่งว่าธรรมจะให้ผล เวลาเราป่วยไข้ ก็จะได้ไม่เดือดร้อน เพราะฟังธรรม จริงๆ ไม่ใช่หวังอะไรจากธรรม แต่ฟังเพื่อจะละความเป็นเรา ขณะนั้นๆ น่ะลืมว่าเป็นธรรมจึงเดือดร้อน
กนก เมื่อผู้ป่วยถาม เราก็ตอบไม่ถูก ปวดมากๆ ทรมานอย่างแสนสาหัส ไม่ทราบจะทำอย่างไรดี เหมือนจะให้เตือนสติ เพราะไม่ทราบจะทำยังไงดี ช่วยเตือนสติให้ระลึกเรื่องธรรม ก็ทำอะไรไม่ถูก หนูก็ได้แต่ถามว่า เข้าใจว่าเป็นธรรมไหม แต่เขาบอกว่าไม่ทัน
ท่านอาจารย์ ไม่ทัน คือ เขา ไม่ใช่ธรรม ทางที่ดีที่สุด คงจะไม่มีอะไรดีเท่ากับคำสอนของพระอรหันตสัมมาฯ ถ้าเขาได้ยินได้ฟังในขณะนั้น ก็ยังคิดตาม เพราะว่าเราจะไปสรรหาคำอะไร จะตรงใจ หรือเดี๋ยวนี้เขาใช้คำว่า โดนใจหรืออะไรก็แล้วแต่ ที่จะทำให้เขาระลึกได้ แต่พระธรรมที่ทรงแสดงเป็นความจริงทุกกาล ไม่ว่าขณะนั้นจะป่วย จะเห็น จะคิดหรืออะไรก็ตามแต่ ถ้าเขาสามารถจะเข้าใจ สิ่งที่เขาได้ยิน ได้ฟัง เป็นประโยชน์กว่าคำอื่น แต่เราก็ช่วยไม่ได้ เขาจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจ แต่เดี๋ยวนี้ก็มีหลายคนที่เข้าโรงพยาบาลพร้อมด้วยธรรม คือ มีอุปกรณ์เครื่องฟังธรรมติดตัว จนกระทั่งนางพยาบาล เขาหาใหญ่ ว่าเสียงมาจากไหน
เพราะฟังธรรม จริงๆ ไม่ใช่หวังอะไรจากธรรม แต่ฟังเพื่อจะละความเป็นเรา ขณะนั้นๆ ลืมว่าเป็นธรรมจึงเดือดร้อน
กราบอนุโมทนาครับ
สาธุ
ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ
เรียนท่านวิทยากร
การที่คนเคยผ่านการบวชมาแล้วหลายครั้ง จะบวชด้วยเหตุผลใดก็แล้วแต่ เช่น บวชเพราะเคยป่วยหนัก บวชทดแทนพระคุณพ่อแม่ ขณะบวชก็รักษาพระธรรมวินัยอย่างเคร่งครัด กิริยาวาจาก็สำรวมมาก ครั้นสึกมาเป็นฆารวาสครั้งใด ก็จะผิดศีลข้อ ๕ อยู่เนืองๆ แต่ทางด้านนิสัยใจคอ ก็ยังสำรวมและศีลข้ออื่นๆ ก็ไม่ได้ละเมิด บุคคลเช่นนี้มีโอกาสที่จะเป็นโสดาบันหรือไม่เพราะเหตุใด
อีกประการหนึ่งคือจะมีข้อแนะนำกับผู้ที่สนใจในพระพุทธศาสนาประการใดที่จะให้มาเรียนรู้กับท่านอาจารย์ เพราะเมื่อก่อนเป็นคนที่ไม่ใส่ใจในเรื่องธรรมะเลย และไม่อยากให้เริ่มต้นผิดๆ เช่น ไปนั่งสมาธิโดยไม่รู้อะไรเลย เพราะอยู่ๆ ก็มาถามว่าจะเริ่มต้นนั่งสมาธิอย่างไร
ถ้าเขาไม่ขาดการอบรมเจริญปัญญาก็มีโอกาสบรรลุพระโสดาบันได้ เมื่อเหตุ คือการอบรมเจริญปัญญาสมควรแก่การบรรลุ สำหรับข้อแนะนำควรจะเริ่มต้นด้วยการค่อยๆ สนทนาด้วนเหตุผล ที่สำคัญเราต้องเป็นตัวอย่างที่ดีด้วยจึงจะชักจูงเขาได้ครับ
ขออนุโมทนาครับ
ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ
ขออนุโมทนาค่ะ
ขออนุโมทนา
ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ
ขออนุโมทนาครับ
อนุโมทนาค่ะ สาธุค่ะ