ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เนื่องในวาระชึ้นปีใหม่ปี 2557 ให้ทุกท่านมีความสุข ความเจริญ ทั้งทางธรรม และทางโลก ห่างไกลความทุกข์ทั้งปวง โดย ข้อความบางตอนจาก

[เล่มที่ 47] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖ - หน้าที่ 668

ไม่ทุกข์ การพิจารณาเห็นเนืองๆ ว่าทุกข์อย่างใดอย่างหนึ่งทั้งหมด ย่อมเกิดขึ้นเพราะ ตัณหา เป็นปัจจัย นี้เป็นข้อที่ ๑ การพิจารณาเห็นเนืองๆ ว่า เพราะตัณหานั่นเองดับเพราะสำรอกโดยไม่เหลือ ทุกข์จึงไม่เกิด นี้เป็นข้อที่ ๒

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้พิจารณา เห็นเนืองๆ ซึ่งธรรมเป็นธรรม ๒ อย่างโดยชอบอย่างนี้ ฯลฯ

ข้อความบางตอนจากการสนทนาธรรมกับท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์

ถ้าเราคิดว่า โลภะ เราก็รู้แล้วว่า เป็นลักษณะที่อยากได้ ถ้ามีปัญญาที่รู้ความจริงในขณะนั้นว่าเป็นสี่งที่ไม่น่าต้องการเลย เพราะว่ามันเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป นั่นคือ ตัวปัญญา ที่โลภะ อยากได้ต้องการนั่น ต้องการนี่ นั้นเป็น เพราะในขณะนั้นมี โมหเจตสิก ซึ่งเป็นสภาพที่ไม่รู้ความจริงในสี่งที่กำลังเกิด ดับ จึงทำให้เกิดความต้องการในขณะนั้น ในสี่งที่กำลังปรากฏนั้น พอที่จะแยกลักษณะของ โมหะและโลภะที่เกิดร่วมกันได้ไหม เพราะว่า ถ้ารู้ขณะนั้น โลภะ เกิดไม่ได้ แต่เพราะไม่รู้สภาพที่ไม่รู้ลักษณะที่แท้จริงในสี่งนั้น เกิดร่วมกับโลภเจตสิก จึงทำให้เกิดมีความต้องการในสี่งนั้น ความไม่รู้ในลักษณะที่แท้จริง ของสี่งนั้น

พอเข้าใจลักษณะของโมหะ ไหมคะ เพราะฉะนั้น โลภะ ไม่เกิดร่วบกับปัญญา แต่ โลภะ จะเกิด ต้องเกิดกับ โมหะ นี่จะเข้าใจลักษณะของ โมหะ

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนา รวมทั้งกราบสวัสดีปีใหม่คุณหมอด้วยนะครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณและอนุโมทนาและสวัสดีปีใหม่ คุณจักร์กฤษ และ คุณChadapornด้วยครับและ ขอบคุณและอนุโมทนาทุกท่านครับ

ขออนุโมทนาครับ