การหัวเราะ จัดว่าเป็นการโกหกอย่างหนึ่งหรือไม่
โดย เด็กน้อยฟังธรรม  29 เม.ย. 2549
หัวข้อหมายเลข 1152

ผมได้อ่านเรื่อง "สุวรรณสามชาดก" จาก พระสุตตันตปิฏก ขุททกนิกาย ชาดก เล่มที่ 4ภาคที่ 2 แล้วพบข้อความใน อรรถกถามหานิบาต ข้อความหนึ่งว่า "สจฺจวาที ความว่า ไม่กล่าวมุสาวาท แม้ด้วยการหัวเราะ" จึงสงสัยว่า การหัวเราะจัดว่าเป็นการโกหกอย่างหนึ่งหรือไม่ เพราะอะไรครับ


ความคิดเห็น 1    โดย study  วันที่ 30 เม.ย. 2549

ข้อความเต็มคือ ไม่กล่าวมุสาแม้เพื่อการหัวเราะกันเล่น คือ การหัวเราะไม่เป็นมุสาแต่เจตนาเพื่อให้ผู้อื่นหัวเราะด้วยการพูดสิ่งที่ไม่จริง เป็นมุสาวาท


ความคิดเห็น 2    โดย study  วันที่ 30 เม.ย. 2549

พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์ เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้าที่ 265 ดูก่อนราหุล เรากล่าวว่าบุคคล ผู้ไม่มีความละอายในการกล่าวมุสาทั้งที่รู้อยู่ที่จะไม่ทำบาปกรรมแม้น้อยหนึ่ง ไม่มี ฉันนั้นเหมือนกัน เพราะเหตุนั้นแหละราหุลเธอพึงศึกษาว่า เราจักไม่กล่าวมุสา แม้เพราะหัวเราะกันเล่น ดูก่อนราหุล เธอพึงศึกษาอย่างนี้แล.


ความคิดเห็น 3    โดย นอแรด  วันที่ 30 เม.ย. 2549
อนุโมทนา

ความคิดเห็น 4    โดย pornchai.s  วันที่ 1 พ.ค. 2549

สาธุ สาธุ


ความคิดเห็น 5    โดย ภพฺพาคมโน  วันที่ 3 พ.ค. 2549

พระพุทธเจ้าตรัสว่าพระราหุลว่า ไม่พูดโกหกแม้ประสงค์จะหัวเราะเล่น


ความคิดเห็น 6    โดย เด็กน้อยฟังธรรม  วันที่ 6 พ.ค. 2549

ผมขออนุญาตถามต่อว่า ถึงแม้การหัวเราะไม่จัดเป็นการโกหก แต่เป็นการกระทำที่เป็น

กุศล อกุศล หรือไม่ใช่ทั้งกุศลและอกุศลครับ


ความคิดเห็น 7    โดย study  วันที่ 7 พ.ค. 2549

จิตหัวเราะเป็นกุศลก็มี อกุศลก็มี อัพยากตก็มี หมายถึง กามาวจรจิตที่ประกอบด้วย

โสมนัสเวทนา


ความคิดเห็น 8    โดย แล้วเจอกัน  วันที่ 13 ก.ย. 2550

เพื่อนเล่าเรื่องตลกให้ฟัง ตัวเองรู้ในใจว่าไม่ตลกเลย เพื่อนถามว่าตลกไหม ไม่พูดอะไร แต่หัวเราะ เพื่อให้เพื่อนเข้าใจว่าตลกทั้งๆ ที่ในใจตัวเองรู้ว่าไม่ตลกเลย เป็นมุสาวาทไหม คิดดู....