พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ภาค ๒ ตอน ๓หน้าที่ 30 ข้อความบางตอนจาก เรื่องเศรษฐีชื่อพิฬาลปทกะ

" บุคคลไม่ควรดูหมิ่นบุญว่า 'บุญมีประมาณน้อย จักไม่มาถึง' แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำที่ตกลงมา (ทีละหยาดๆ ) ได้ฉันใด, ธีรชน (ชนผู้มีปัญญา) สั่ง- สมบุญแม้ทีละน้อยๆ ย่อมเต็มด้วยบุญได้ฉันนั้น."

ถ้าเราศึกษาธรรมแล้วเข้าใจ ก็จะทำให้กุศลอื่นๆ เจริญขึ้น

จะมีฉันทะในการเจริญกุศลยิ่งขึ้น แต่ไม่ใช่โลภะที่หวังผลของกุศลค่ะ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๓ - หน้าที่ 25 ข้อความบางตอนจากเรื่อง ภิกษุไม่ถนอมบริขาร " บุคคลไม่ควรดูหมิ่นบาปว่า ่บาปมีประมาณ น้อยจักไม่มาถึง ' แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำที่ ตกลง (ทีละหยาดๆ ) ได้ฉันใด, ชนพาลเมื่อสั่งสม บาปแม้ทีละน้อยๆ ย่อมเต็มด้วยบาปได้ ฉันนั้น. "