สามีไปปฏิบัติธรรม แล้วเกิดอาการขับรถไม่เป็นกระทันหัน

ต้องระลึกสักพักจึงจะขับได้

หรือบางทีทานข้าวเวลาถามว่าอร่อยไหม เค้าต้องทานใหม่อีกคำแล้วค่อยบอก

แบบนี้คืออะไรเหรอคะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ยากที่จะพ้นไปจากอกุศล ไม่ว่าจะขับรถไม่ได้กระทันหันหรือตอบไม่ได้ว่าทานข้าวอร่อยไหม ขณะนั้นล้วนถูกอกุศลครอบงำ โดยไม่รู้ตัวเลย อีกทั้งใส่ใจในเรื่องอื่น ไม่ได้ใส่ใจในเรื่องนั้น ก็ย่อมตรึกนึกถึงสิ่งนั้นไม่ได้เป็นธรรมดา ซึ่งเรียกว่า อาการหลงลืม หรือ แม้แต่จะทำอะไรได้ทุกอย่าง แต่ไม่รู้ความจริง ไม่ได้น้อมไปในทางที่เป็นกุศล ก็ย่อมเป็นอกุศลโดยตลอด แสดงให้เห็นเลยว่า อกุศลในชีวิตประจำวันมากมายเพียงใด
อีกประการหนึ่ง ขอกล่าวถึงคำว่า ปฏิบัติธรรม ว่ามีความหมายว่าอย่างไร
ปฏิบัติธรรม ไม่ใช่การไปทำอะไรด้วยความไม่รู้ ถ้าไม่เข้าใจ ก็ปฏิบัติผิด ไม่ใช่หนทางที่จะทำให้ความเข้าใจถูกเห็นถูกเจริญขึ้นได้เลย ปฏิบัติธรรมนั้น สำคัญคือความเข้าใจ และเป็นชีวิตปกติ ไม่ใช่การไปทำอะไรที่ผิดปกติ ไม่ใช่การนั่งสมาธิ

จะเห็นได้จริงๆ ถึงแม้ว่าจะมีคำว่า “ปฏิบัติธรรม” ปรากฏในคำสอนที่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง แต่ถ้าไม่มีความเข้าใจอย่างถูกต้องแล้ว ก็ไม่ใช่การปฏิบัติธรรม แต่เป็นการปฏิบัติผิด ไม่เป็นไปเพื่อความเข้าใจขึ้นของปัญญา ในขณะที่ปฏิบัติผิดนั้น ก็เพิ่มพูนโลภะความติดข้องต้องการ และความเห็นผิดให้เพิ่มขึ้น แท้ที่จริงแล้ว การปฏิบัติธรรมเป็นการอบรมเจริญปัญญา เพื่อรู้สภาพธรรมที่ปรากฏ คือ รู้นามธรรมและรูปธรรมตามความเป็นจริง ซึ่งเริ่มต้นด้วยการศึกษาให้เข้าใจในสภาพธรรมที่เป็นปรมัตถธรรมโดยประเภทต่างๆ ว่าเป็นธรรมแต่ละอย่างๆ ที่ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล ไม่ใช่ตัวตน เมื่อมีความเข้าใจอย่างถูกต้องแล้ว ก็ย่อมเป็นเหตุปัจจัยให้สติและปัญญาเกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ สติและปัญญาเกิดขึ้น ระลึกรู้ตรงลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ เป็นการถึงเฉพาะลักษณะของสภาพธรรมที่มีจริง ตามความเป็นจริง โดยที่ไม่เลือกสถานที่ กาลเวลา และไม่มีการเจาะจงที่จะรู้สภาพธรรมหนึ่งสภาพธรรมใด ทั้งหมดล้วนเป็นธรรมที่เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัยไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น ครับ
ขอเชิญศึกษาเพิ่มเติมจากคำบรรยายของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
ได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ครับ
ขณะนี้เป็นธรรม ไม่ต้องไปแสวงหาธรรมที่ไหน
... ยินดีในกุศลของทุกๆ ท่านครับ ...

ยินดีในกุศลจิตครับ