ความเป็นผู้มีตนเสมอ ควรเสมอในคุณธรรม ตามลำดับยิ่งขึ้น หรือว่าบางท่านจะคิดว่า มีตนเสมอกับผู้ที่มีอกุศลจิต ไม่ควรใช่ไหมคะ ?

ถ้าใครมีอกุศลแรงเท่าไร แรงขึ้นๆ เท่าไร ก็ไม่ควรที่คนหนึ่งคนใดจะคิดที่จะทำอกุศล ให้แรงหรือให้มากเท่ากับบุคคลอื่น

แต่โดยมาก ท่านผู้ฟัง ลืมที่จะประพฤติปฏิบัติธรรม

เพื่อที่จะให้เป็นผู้มีคุณธรรม เสมอกับ ผู้ที่มีความประพฤติดีอาจจะเห็นว่าคนอื่นทำไมร้ายได้ ตัวท่านก็ควรจะต้องร้ายเสมอกับผู้นั้น ถูกไหมคะอย่างนี้?

เป็นผู้เสมอในทางอกุศล เป็นสิ่งที่ไม่สมควร

แต่ควรที่จะประพฤติปฏิบัติธรรมจนกระทั่งมีคุณธรรม เสมอกับผู้ที่เป็นพระอริยเจ้า ตามลำดับขั้น

จากแนวทางเจริญวิปัสสนาครั้งที่ ๗๗๓ บรรยายโดย...ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์

เริ่มจากการพิจารณาอกุศลของตนก่อน อนุโมทนาค่ะ.

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

พึงชนะความโกรธด้วยความไม่โกรธ

พึงชนะความไม่ดีด้วยความดี

พึงชนะความตระหนี่ด้วยการให้

พึงชนะผู้ที่กล่าวคำเหลาะแหละด้วยคำสัตย์

พึงกล่าวคำสัตย์ ไม่พึงโกรธ

แม้มีของน้อยเมื่อถูกขอก็แบ่งให้ได้ เป็นผู้เสมอในสิ่งที่ดีประเสริฐ ดังนั้น ไม่ใช่ใครทำอะไรไม่ดีกับเรา ก็จะต้องทำไม่ดีกับเขา แต่ควรเห็นใจและเข้าใจว่า เขาทำเหตุใหม่ที่ไม่ดี และควรประพฤติสิ่งที่ดี เป็นประโยชน์กับบุคคลนั้นครับ และที่ไม่ควรลืม ทุกอย่างก็เป็นธรรม และเป็นอนัตตาครับ ตามเหตุปัจจัยด้วย จึงเห็นใจและเข้าใจกัน ด้วยความเสมอคือกุศลธรรม

ขออนุโมทนา ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

แม้มีของน้อย เมื่อถูกขอก็แบ่งให้ได้ อะไรคือของที่มีน้อย ใครคือผู้ที่เมื่อถูกขอก็แบ่งให้ได้ จึงเป็นผู้เสมอในสิ่งที่ดีประเสริฐ

ก่อนอื่นต้องทราบก่อนค่ะว่าอะไรดีและอะไรไม่ดี อะไรถูกอะไรผิด แล้วจึงจะสามารถดำเนินชีวิตด้วยความเห็นถูกได้นะคะ

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาอย่างยิ่งค่ะ