* ความจริงคืออะไร? รู้ความจริงได้อย่างไร? ทำไมความเข้าใจความจริง จึงเป็นประโยชน์สูงสุดในชีวิตนี้?

* ความจริง ที่ควรเข้าใจอย่างยิ่ง ไม่ใช่ความจริงที่เป็นบุคคล เรื่องราวต่างๆ อย่างที่คิดกัน แต่เป็นความจริงแท้ที่ละเอียด ลึกซึ้ง เห็นได้ยากอย่างยิ่ง ที่พระอริยบุคคลได้ประจักษ์แจ้งแล้ว (อริยสัจจ์) คือธรรมแต่ละอย่างที่มีสภาวะของธรรมนั้นๆ ไม่ใช่บุคคล ตัวตนใดๆ ทั้งสิ้น ได้แก่

* ธรรมที่อาศัยปัจจัยปรุงแต่ง เกิดแล้วดับ ซึ่งกำลังปรากฏขณะนี้ คือ

- จิต เป็นสภาพรู้ที่เป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้สิ่งที่ปรากฏ เช่น เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส รู้สิ่งที่ปรากฏทางกาย

- เจตสิก เป็นสภาพรู้ที่เกิดประกอบร่วมกับจิต เช่น ผัสสะ คือสภาพที่กระทบอารมณ์ (สิ่งที่จิตรู้) เวทนาคือความรู้สึก โมหะคือความไม่รู้ ปัญญาคือความรู้ถูกตามความเป็นจริง

- รูป เป็นสภาพที่ไม่รู้อะไรเลย เช่น สี เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ (สภาพที่ปรากฏทางกาย ได้แก่ เย็น-ร้อน อ่อน-แข็ง ตึง-ไหว)

* และธรรมที่ไม่อาศัยปัจจัยปรุงแต่ง จึงไม่เกิดดับ คือพระนิพพาน ซึ่งเป็นสภาพที่สงบอย่างแท้จริง

* ธรรมทั้งหลาย (จิต เจตสิก รูป นิพพาน) เป็นอนัตตา (ไม่ใช่ตัวตน)

* การจะรู้ความจริงอย่างนี้ได้ เริ่มจากการฟังพระธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเป็นคำจริง ที่ทำให้เข้าใจความจริงของสิ่งที่มีจริง ตามความเป็นจริงได้ตามลำดับ

* เพราะไม่รู้ความจริงที่เป็นอริยสัจจ์นี้ จึงต้องอยู่ในกรงสังสารวัฏฏ์มาแสนนาน ดังนั้นการได้มีโอกาสสะสมความเข้าใจความจริงนี้ จึงเป็นประโยชน์สูงสุดของชีวิต เพราะเป็นไปเพื่อรู้ความจริง และพ้นภัยในสังสารวัฏฏ์ได้ต่อไป แม้จะอีกนานก็ตาม

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขออนุโมทนาครับ

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ