ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
ถ้าไม่ได้อบรมเจริญปัญญา โลภะที่สะสมมาก็จะติดตามไป และย่อมจะหนาแน่นมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะฉะนั้นสิ่งที่ประเสริฐที่สุด คือปัญญาที่รู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง นอกจากปัญญาแล้ว ไม่มีธรรมะใดที่จะมาดับกิเลสได้เลย ต้องเห็นประโยชน์สูงสุดของปัญญา ซึ่งเกิดจากการฟังพระธรรม แล้วเข้าใจสภาพธรรมมากขึ้นโดยไม่หวังว่าจะรู้แจ้งอริยสัจธรรมเมื่อไร
แม้การให้ทานแก่คนขอทาน ถ้าเป็นผู้ที่รู้จักกุศลจิต ก็จะให้ด้วยกิริยาที่ไม่ใช่โยนลงไปให้ แต่จะวางลงอย่างดี ยิ้มแย้มแจ่มใส และอาจจะมีคำพูดหรือกิริยาอาการที่ทำให้เขาสบายใจ ไม่มีกายวาจาที่แสดงออกซึ่งการดูหมิ่นดูแคลนใดๆ ทั้งสิ้น
เมื่อระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมเพิ่มขึ้น ก็จะเห็นผิดว่าเป็นตัวตนน้อยลง เราจะคิดถึงตัวเราน้อยลงว่าเป็นคนดีหรือเป็นคนเลว สภาพธรรมที่เป็นกุศลและอกุศลเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย เมื่อคลายความยึดมั่นว่าเป็นตัวตนที่เห็นที่ได้ยิน ที่เป็นคนดีหรือเป็นคนเลวแล้ว ก็ย่อมเป็นประโยชน์
ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
ขัดเกลาโลภะด้วยการเจริญปัญญา เกื้อกูลผู้อื่นด้วยการเจริญเมตตา ฯลฯละคลายตัวตนด้วยการเจริญสติปัฏฐาน
ขออนุโมทนาครับ
ขออนุโมทนา
นอกจากพระธรรมแล้ว ไม่มีอะไรที่จะช่วยเราได้ ขออนุโมทนา
ขออนุโมทนาครับ
ขออนุโมทนาครับ
ยินดีในกุศลจิตค่ะ