เมื่อวันที่ ๑๐ - ๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๒ พวกเรา ๖๐ กว่าชีวิตได้มีโอกาสไปสนทนาธรรมที่เขาเขียว จังหวัดนครราชสีมาโดยความเอื้อเฟื้อจากพี่แดงและพี่สงบที่ได้ติดต่อ ที่พักของทหารอากาศบนเขาเขียว และได้กราบเรียนเชิญท่านอาจารย์ไปสนทนาธรรม ด้วย คณะของเราได้มีโอกาสไปเลี้ยงอาหารกลางวันแก่เด็กพิการโรงเรียนโสตศึกษาที่ ปราจีนบุรี มีเด็กนักเรียนพิการ ๑๗๙ คนกินนอนที่โรงเรียน มีท่าน ผ.อ และคุณครู ๒๗ ท่านคอยดูแลให้ความรู้ ความเมตตา ดูแลการกินอยู่และยามเจ็บไข้ได้ป่วย เรียกได้ว่า ดูแลกัน ๒๔ ชั่วโมงทีเดียวซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลยหากไม่มีท่านผ.อ และคุณครูผู้เสียสละ ดังที่พี่สงบได้ขึ้นกล่าวให้กำลังใจแก่คณะผ.อ และคุณครู ได้นำธรรมะสอดแทรกกับวิถี ชีวิตประจำวันของคุณครูทั้งหลาย ซึ่งมีเมตตาอย่างมาก มีความเป็นมิตร หวังดีแก่เด็ก มีความกรุณา ยามเด็กๆ มีความทุกข์กายไม่สบาย ก็คอยดูแล จัดหายาให้ เฝ้าไข้ด้วยความปรารถนาให้หายจากไข้ มีมุทิตา เมื่อเด็กๆ เติบใหญ่ได้การงานทำก็มีความยินดี

เมื่อเด็กๆ มีความสุขความเจริญ และประการสุดท้ายคือ อุเบกขา เมื่อคุณครูทำดีที่สุดแล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็เป็นไปตามเหตุปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาได้ มีความวางเฉยเพราะความเข้าใจ นั่นคือพรหมวิหาร ๔ ฟังแล้วรู้สึกซาบซึ้งมากค่ะ

กราบอนุโมทนาพี่สงบค่ะ

(ต้องขออภัยด้วยที่ไม่ได้นำเนื้อความทั้งหมดที่พี่สงบกล่าวไว้อย่างไพเราะลึกซึ้งมาก มาเล่าให้ฟัง เพราะเป็นคนเรียบเรียงไม่เก่งเอามากๆ กราบขออภัยพี่สงบด้วยค่ะ)

อ่านตอนต่อไป ... คลิกที่นี่

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนา

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ขอเชิญอ่านตอนต่อไป...

เลือกเกิดไม่ได้ [๑]

เลือกเกิดไม่ได้ [๒]

เลือกเกิดไม่ได้ [๓]

เลือกเกิดไม่ได้ [๔]

เลือกเกิดไม่ได้ [๕]

เลือกเกิดไม่ได้ [๖]

เลือกเกิดไม่ได้ ต้องเป็นเพราะกรรม