คำตอบเรื่องขันติญาณ อยู่ในอรรถกถาดังนี้ [เล่มที่ 68] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค เล่ม ๗ ภาค ๑ - หน้าที่ 126

คำว่า ขนฺติ ญาณํ ขันติญาณ ความว่า ธรรมชาติใดย่อมรู้ธรรมโดยความเป็นของไม่เที่ยงนั่นเอง ฉะนั้น จึงชื่อว่า ขันติญาณ​ คือ​ ขันติ ชื่อว่า ขันติญาณ ด้วยขันติญาณนี้ ย่อมห้ามอธิวาสนขันติ​ ขันติญาณนี้เป็นตรุณวิปัสสนาญาณอันเป็นไปแล้วด้วยสามารถ แห่งสัมมสนญาณ มีการพิจารณาสังขารธรรมโดยความเป็นกลาปเป็นต้น

อรรถของขันติญาณ คือ ญาณใด ย่อมอดทน ย่อมสามารถ ย่อมอาจเพื่อเห็น ซึ่งเหตุเป็นที่กระทำ (การณะ) แม้ทั้งหมดเหล่านั้น

ขออนุโมทนา

ยินดีในกุศลจิตค่ะ