ศีลที่เกิดขึ้นขณะให้ทาน

ทุกคนมีทรัพย์สมบัติ ข้าวของพอสมควร ที่เหลือใช้ ขณะใดที่คิดสละเพื่อประโยชน์แก่บุคคลอื่น ขณะนั้นก็เป็นทาน แต่หากคิดว่าเขา ยากไร้ พิการ เป็นต้น ก็คือ มีตนไม่เสมอกับบุคคลนั้น ไม่เห็นใจ ไม่เข้าใจ ไม่อ่อนน้อม แต่ถ้าในขณะที่ให้ จิตขณะนั้นอ่อนน้อมหรือเคารพในผู้รับ จิตที่อ่อนโยน เห็นใจ รู้ว่าแต่ละบุคคลก็เหมือนกันไม่ว่าจะเป็น เศรษฐี ยาจก ก็เสมอกันโดยธรรม คือ เห็นเหมือนกัน รักสุข เกลียดทุกข์ เช่นเดียวกัน และวันก่อนๆ หรือวันข้างหน้า เราก็อาจเป็นอย่างเขาก็ได้ แต่ถ้ากุศลเกิด ก็อ่อนน้อมขณะที่ให้ แม้ขณะที่ให้ทานก็เป็นศีลได้

อ่านข้อความเตือนสติ ทั้งหมดจากปฐมสัปปุริส สูตร..ข้อความเตือนสติเรื่องปฐมสัปปุริสสูตร

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ