* อวิชชา (ความไม่รู้) หรือโมหะ (ความหลง) เป็นต้นตอที่ทำให้มีการกระทำกรรมต่างๆ และต้องมีสังสารวัฏฏ์ มีภพชาติเช่นนี้ ไม่จบสิ้น

* ความไม่รู้ เป็นรากมูลให้เกิดโลภะ โทสะ และอกุศลทั้งหลาย ที่ทำให้เกิดความวุ่นวาย เดือดร้อน และอาจถึงขั้นทำทุจริตกรรมต่างๆ ได้

* ความไม่รู้ที่ลึกที่สุด คือไม่รู้ตามความเป็นจริงว่า แท้จริงแล้วเป็นธรรมแต่ละอย่างที่ไม่ใช่เรา ไม่มีเรา ซึ่งความไม่รู้นี้เป็นเหตุให้เห็นผิดว่ามีตัวเรา จึงทำให้มีความเห็นแก่ตัว และทำทุกอย่างเพื่อตัวเองด้วยความไม่รู้ จนถึงขั้นทำอกุศลกรรมต่างๆ ได้

* ดังนั้นความจริงแท้ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ และทรงแสดงว่า ธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา คือไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่เรา จึงเป็นคำสอนที่มีความสำคัญที่สุด ซึ่งมีเฉพาะในพระพุทธศาสนาเท่านั้น

* พระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหมดทุกคำ ก็เพื่อเข้าใจในความเป็นธรรมที่ไม่ใช่เรา ซึ่งประโยชน์สูงสุดที่ปัญญาจะได้อบรมต่อๆ ไป จนเข้าใจตามความเป็นจริงเช่นนั้น จึงจะละกิเลสอกุศลได้

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

กราบ อนุโมทนา ค่ะ

กราบอนุโมทนาสาธุค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

กราบนอบน้อมพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นด้วยเศียรเกล้า

"สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตนี้ คือความเข้าใจความจริงจากการศึกษาพระธรรม"
กราบขอบพระคุณมูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนาเป็นอย่างสูงยิ่งค่ะ

กราบอนุโมทนาในกุศลทุกประการด้วยค่ะ

ขออนุโมทนาครับ