หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๑๐๖]

ศัตรูที่มองไม่เห็น

เวลาโกรธ ไม่มีเมตตาเลย เพราะฉะนั้น จะเห็นได้ว่า ธรรมที่ตรงกันข้ามกัน ก็คือ โทสะ (ความโกรธ) กับ อโทสะ (ความไม่โกรธ) เพราะฉะนั้น ความเป็นมิตร แม้แต่คนที่เราคิดว่าเป็นมิตรเราแล้ว เป็นมิตรแล้วนะ เข้าใจว่าเป็นมิตรแล้ว แต่ถ้าเกิดโกรธ คนนั้นขณะนั้นทันทีไม่ใช่มิตร มิตรโกรธไม่ได้ หวังร้ายไม่ได้ ทำสิ่งที่ไม่ดีไม่ได้ เพราะฉะนั้น ก็เป็นการเตือนให้บุคคลนั้นได้รู้จักมิตรแท้ ว่า เป็นกุศลธรรม ด้วยเหตุนี้ พระธรรม จึงเป็นสิ่งที่ต้องเข้าใจ แม้แต่คำเดียว ให้ชัดเจน ว่า ความเป็นมิตร ต้องอยู่ที่จิตและก็ต้องเป็นธรรมที่เป็นกุศล เพราะว่า ตามความเป็นจริง อยู่คนเดียวในโลกหรือเปล่า? แล้วคิดถึงคนอื่นว่าเป็นมิตรหรือเป็นศัตรู? ซึ่งขณะจิตนั้นเองเป็นกุศลหรือเป็นอกุศลขณะที่คิดถึงใครก็ตาม ขณะที่เป็นอกุศลก็คือมีศัตรูใกล้ที่สุดอยู่ในใจทำร้ายแล้วด้วยโดยที่ไม่รู้ว่าต่อไปข้างหน้าถ้าศัตรูนี้มีกำลังมากขึ้นจะทำร้ายได้มากกว่านี้อีก แต่ว่าเป็นศัตรูที่มองไม่เห็น

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ