จากหัวข้อสังฆทาน ๒ ที่ผมเคย Post ไว้ ขอถามเพื่อไขข้อข้องใจหน่อยครับ
คือเรื่องมีว่า แม่ผมให้ใส่บาตรตอนเช้าทุกวันตอนสมัยผมเรียนอยู่ประถมจนถึงม.๖ ก็ใส่บาตร ราวๆ ๑๐ ปีอย่างต่อเนื่องเป็นประจำแทบจะไม่ขาด จุดประสงค์ที่แม่ผมให้ผมใส่บาตรเพื่อจะอุทิศบุญกรวดน้ำไปให้ยายผู้ล่วงลับไปแล้ว พอดีแม่ทำกับข้าวตอนเช้าทุกวันเพราะว่าที่บ้านขายข้าวแกง ผมจะเป็นคนตักอาหารใส่ถุง และข้าว และเตรียมจานรองคือ ทำทุกอย่างจนถวายพระครับ ยกเว้นแค่ทำกับข้าว แต่ก็ช่วยแม่เตรียมอาหารที่จะปรุงนะครับ ถามว่า
๑. บุญนี้เป็นของใครครับ?
๒. ผมถวายโดยไม่ได้เจาะจงว่าพระคือใคร องค์ใด ผมถวายด้วยใจเลื่อมใสเพราะอยากทำบุญ จริงๆ แล้วที่บ้านมีน้องอีก ๒ คน มีพ่อ ๑ คน แต่ไม่มีใครคิดใส่บาตร ผมอาสาใส่และก็ใส่ทุกวัน ใจคิดเลื่อมใส่ในการใส่บาตรทุกครั้ง และนอบน้อมทุกครั้งตั้งแต่กล่าวนิมนต์ ยกมือไหว้ตลอด และใส่ด้วยความนอบน้อม ยินดีในทาน ปลาบปลื้มในการทำบุญทุกครั้ง ผมใส่โดยไม่รู้จักพระว่าชื่ออะไร เห็นพระองค์ไหนเดินมาก็นิมนต์ครับ อย่างนี้ถือว่าผมได้ทำบุญแบบสังฆทานหรือไม่ครับ?
๓. รู้ว่าบุญสังฆทานยิ่งใหญ่ เพราะฉะนั้น บุญแห่งสังฆทาน ผลคืออะไรในชาตินี้ และชาติต่อๆ ไปครับ ขอบคุณครับ และใจก็คิดว่าทำบุญกับท่านทุกครั้ง
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
๑.บุญเป็นสภาพธัมมะที่มีจริง ไม่ใช่เรา บุญเกิดที่จิต ขณะใดที่เป็นไปในการให้ ในบุญกิริยาวัตถุ ๑๐ แม้กระทั่งการช่วยเหลือ (ตามที่คุณได้ทำ) ก็เป็นกุศลแต่ไม่สามารถรู้ได้เพราะไม่มีปัญญารู้ว่า ขณะใดเป็นกุศลหรืออกุศล ดังนั้นขณะใดจิตใครเป็นกุศล ก็เป็นกุศลของคนนั้น (ว่าโดยสมมติสัจจะ)
๒.ข้อนี้สำคัญมาก การจะเป็นสังฆทานไม่ใช่แค่การเลื่อมใส และไม่เจาะจงเท่านั้นแต่ต้องเป็นผู้ประกอบด้วยปัญญา รู้คุณตามความเป็นจริงของอริยสงฆ์ อันเกิดมาจากการเข้าใจพระธรรมครับ ซึ่งในอรรถกถา ทักขิณาวิภังคสูตรผมได้กล่าวแล้ว (ในกระทู้สังฆทาน 2 ความเห็นที่ 9) ว่าการยำเกรง นอบน้อมแด่สงฆ์เป็นของยาก ดังนั้นจึงต้องมีปัญญาเข้าใจถึงอริยสงฆ์นะ ไม่ใช่เลื่อมใจและไม่เจาะจงเท่านั้น
๓.ทำบุญ เพราะเป็นสิ่งที่ดีนะ ส่วนผลย่อมเป็นไปตามเหตุครับ ขณะใดที่หวังอานิสงส์ก็น้อยลงเพราะมีอกุศลเป็นบริวารของกุศล ทำดีต่อไปนะที่สำคัญด้วยความเข้าใจที่ถูกต้อง ขออนุโมทนาครับ ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
ขออนุโมทนาค่ะ
ควรเจริญกุศลทุกประการ แต่ควรระวังความอยาก ความหวังในผลของกุศลที่จะเกิดกับจิตครับ
ขออนุโมทนา
ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่...
เหตุให้ประสบบุญมาก ๓ ประการ [สัมมุขีสูตร]
ยินดีในกุศลจิตค่ะ