คือถ้าสงฆ์ทำผิดอาบัติสังฆาทิเสส เมื่อลาสิกขาไปแล้วกรรรมที่ทำผิดไม่ได้ติดตัวไปด้วยเหรอครับ เห็นบางที่บอกกันว่าห้ามนิพพาน ไปอบายภูมิ แล้วจะทำมาหากินไม่ขึ้น

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เมื่อสึกออกมาแล้ว อาบัติทั้งหลายที่เคยล่วงมา ไม่ว่าจะเป็นอาบัติข้ออะไร ข้อไหนก็ตาม ย่อมไม่ติดตัวผู้นั้น และ ไม่เป็นเครื่องกั้น การเกิดในสวรรค์ และ การบรรลุมรรคผล ครับ เพราะเป็นคนละเพศกันแล้ว อาบัติย่อมใช้ และ มีผลกับเพศบรรพชิตเท่านั้น เพราะฉะนั้น เมื่อเป็นคฤหัสถ์แล้วอาบัติของพระภิกษุ จึงไม่ติดตัวมาด้วย นอกเสียจาก หากกลับไปบวชเป็นพระภิกษุอีกอาบัติที่เหลือ ที่ยังไม่ได้ปลง ย่อมกลับมาอีก และต้องปลงอาบัติให้เหมาะสมในข้อที่ก้าวล่วง ครับ

ประโยชน์ที่สำคัญ ไม่ได้อยู่ที่ว่าจะมีกรรมติดตัวหรือไม่ เพียงแต่ปัจจุบัน เมื่อเป็นเพศคฤหัสถ์แล้ว ก็ควรเจริญกุศล อบรมปัญญา ฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม ใช้ชีวิตให้เหมาะสมกับเพศคฤหัสถ์ ซึ่งจะเป็นการใช้ชีวิตที่ดีได้ ก็ด้วยชีวิตที่มีปัญญา เพราะ เมื่อปัญญาเจริญขึ้น ก็ย่อมเห็นโทษของอกุศล และเห็นคุณของการเจริญกุศล อันจะมีได้ก็ต้องอาศัย การฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม

ที่สำคัญเหตุการณ์ใดผ่านไปแล้ว ก็คือ ผ่านไปแล้ว ไม่สามารถแก้ไขได้ ดังนั้นสำคัญ คือ ปัจจุบัน อยู่ด้วยความเข้าใจว่า ไม่มีใครแก้ไขในอดีตที่ผ่านมาได้ แต่ผู้ที่มีความเข้าใจ ย่อมสะสมเหตุใหม่ที่ดีในปัจจุบัน นั่น คือ เจริญกุศลทุกๆ ประการ พร้อมกับการศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ ก็จะเป็นประโยชน์กว่าการคิดถึงอดีต แล้วทำให้เดือดร้อนใจภายหลัง ครับ ขออนุโมทนา

ครับผมๆ พอศึกษาจากหลายที่แล้วเลยสับสนล่ะครับ คือยิ่งอ่านมากยิ่งคิดมากครับ กลัวโน่นกลัวนี่ ตีกรอบตัวเองมากไป แทบจะกระดิกตัวไม่ได้ กลัวจะติดอะไรก่อนลาสิกขา กลัวผิดไปหมด บางอย่างไม่ได้ทำ ก็จะดึงเข้าไปให้ผิดให้ได้ กลัวศีลตัวเองไม่บริสุทธิ์ครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เรียนความคิดเห็นที่ ๒ ครับ

ก็ไม่ต้องกังวลใจ เพราะได้ลาสิกขามาเป็นคฤหัสถ์แล้ว ไม่มีอาบัติแต่อย่างใด ก็ขอให้มีความมั่นคงในการสะสมความดี เป็นคนดี และฟังพระธรรมให้เข้าใจ ครับ

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ

อาบัติ ไม่ติดตัวไป เพราะ สึกไปแล้วเป็นอันจบ ค่ะ

การศึกษาพระธรรมต้องเป็นผู้ละเอียด

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ