[เล่มที่ 90] พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖

พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๗

ปัฏฐาน ภาคที่ ๖

และ อรรถกถา

อนุโลมติกทุกปัฏฐาน

อัชฌัตตารัมมณติกสรณทุกะ

(๒๑. อัชฌัตตารัมมณติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)

สรณบทปฏิจจวาระ 955/1101

อรณบทปฏิจจวาระ 957/1101

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 90]

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1101

อัชฌัตตารัมมณติกสรณทุกะ

(๒๑. อัชฌัตตารัมมณติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)

สรณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๕๕] ๑. สรณธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม อาศัย สรณธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. สรณธรรมที่เป็นพหิทธารัมมณธรรม อาศัยสรณธรรมที่เป็นพหิทธารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๕๖] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

อรณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๕๗] ๑. อรณธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม อาศัยอรณธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1102

๒. อรณธรรมที่เป็นพหิทธารัมมณธรรม อาศัยอรณธรรมที่เป็นพหิทธารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๕๘] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

อัชฌัตตารัมมณติกสรณทุกะ จบ