เมื่อรู้ความจริงว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นธรรม เกิดขึ้นแล้วดับไปตามเหตุปัจจจัย ไม่ใช่เรา ไม่มีเราไม่มีอะไรเลย เพราะทุกอย่าง จากไม่มี ก็มี แล้วก็เกิดขึ้น แล้วก็ดับไป ไม่เหลือเลย เท่านี้เอง เท่านี่เองคือ ไม่มีอะไรจริงๆ เพราะเหตุว่า ไม่รู้สิ่งที่เกิดขึ้นมี ก็หลงเข้าใจผิด หลงยึดถือในสิ่งที่ไม่มี เพราะฉะนั้นถ้ามีความมั่นคงเข้าใจจริงๆ ว่า ไม่มีอะไร เบาสบายไหม? แต่กว่าจะมั่นคงในความไม่มีอะไรเลย ก็ต้องนานมากๆ เพราะขณะนี้เหมือนกับว่า มีอะไร ทุกสิ่งทุกอย่างมากมาย โดยที่ว่ายังไม่ได้เข้าใจความเป็นธรรมแต่ละหนึ่ง

ไม่มีเรา ซึ่งจริงๆ ก็ไม่มี แต่หลงเข้าใจผิดว่า มี เพราะฉะนั้น ความเห็นผิดนำมาซึ่งความทุกข์ โทษ ภัยต่างๆ แล้วแต่ว่าจะมีความเห็นผิดมากน้อยแค่ไหน

เชิญคลิกอ่านเพิ่มเติมได้ที่...

ถึงเวลารู้ความจริงว่า ไม่มีเรา มีแต่ธรรมหรือยัง

ไม่มีเราจริงๆ แม้ขั้นการฟัง

ไม่มีเรา เป็นธรรมะ ก็ไม่รู้

...กราบบูชาคุณของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยื่ง....

อนุโมทนาในกุศลวิริยะค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

กราบอนุโมทนาค่ะ