การอ่านข้อความที่เป็นความรู้เกี่ยวกับธรรมถือเป็นภาวนามัยหรือไม่คะ เช่น อ่านหนังสือที่ ถอดมาจากคำบรรยายของท่านอาจารย์ บางครั้งจากการอ่านทำให้เกิดความรู้สึกที่เรียกว่า ดื่มด่ำ (หรือไม่ ไม่แน่ใจ) รู้สึกเหมือนสงบเย็นใจ บางโอกาสเหมือนน้ำตาซึม ปลื้มปีติ ไม่ทราบว่าเป็นกิเลสตัวใด เผลอโดนกิเลสล็อคคอเสียกระมัง

กุศลจิตที่เกิดจากการฟัง การอ่าน การสนทนาธรรม การแสดงธรรม เป็นกุศลขั้นภาวนา เพราะการฟังเป็นต้นนั้นจะทำให้ความเข้าใจ ปัญญาค่อยๆ เพิ่มขึ้น แต่จิตก็เกิดสลับกันอย่างรวดเร็วมาก ถ้าขาดสติสัมปชัญญะย่อมไม่รู้ทันแน่..

สาธุ

กุศลจิตที่เกิดจากการฟัง การอ่าน การสนทนาธรรม การแสดงธรรม เป็นกุศลขั้นภาวนา เพราะการฟังเป็นต้นนั้นจะทำให้ความเข้าใจ ปัญญาค่อยๆ เพิ่มขึ้น

ขออนุโมทนาในกุศลจิตคุณคนเจ้าโทสะค่ะ

จิตเกิดดับสลับกันอย่างรวดเร็วมากในขณะที่เป็นกุศลจิตก็สลับเป็นอกุศลจิตเพราะ กิเลสที่สะสมมาในอดีตมีมากมายเหลือเกิน ในชีวิตปัจจุบันอกุศลจิตจึงเกิดมากกว่ากุศลจิต จึงควรไม่ประมาทในการอบรมเจริญกุศลทุกประการทาน ศีล ภาวนา ซึ่งได้แก่ บุญญกิริยา ๑๐ การอ่าน การสนทนาธรรมก็สงเคราะห์อยู่ ในบุญญกิริยา ๑๐

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ

อะแฮ่ม! โดนล็อคคอแบบนี้อะป่าวคะ อันนี้ก็แบบ โดนกิเลสโลภะล็อคคอซะหน้าบานแฉ่งเหมือนกัน แบบว่าไม่ทันรู้ตัวด้วยคะ มันไวจริงๆ ลิงที่ว่าไวยังกลายเป็นช้ายิ่งกว่าเต่าเลยค่ะ

^-^ ขออนุโมทนาค่ะ ^-^

เข้าใจว่าเป็นขั้นจินตามยปัญญานะครับ ถ้าสติสัมปชัญญะยังไม่เกิด แต่ถ้าเกิดความรู้สึก ที่เรียกว่าดื่มด่ำ (หรือไม่ ไม่แน่ใจ) รู้สึกเหมือนสงบเย็นใจ บางโอกาสเหมือนน้ำตาซึม ปลื้มปิติ แล้วสติเกิดระลึกถึงความดื่มด่ำสงบเย็นใจ น้ำตาซึม ปลื้มปิติ ก็เป็นภาวนามยปัญญา ถ้าถามว่าเป็นกิเลสตัวใด อาการพอใจในความสงบและปิติที่เกิดขึ้น เป็นโลภะ อาการไม่แน่ใจ เป็นนิวรณ์ (วิจิกิจฉา) อาการไม่อยากให้ความสงบ ความปิติดื่มด่ำหาย ไปเป็นโทสะ ผิดถูกประการใด ขออโหสิกรรมด้วยนะครับ และ ขออนุโมทนากับทุกท่านครับ

ขณะที่หลงลืมสติก็ติดในเรื่องราว สมมติบัญญัติ แต่ขณะที่สติเกิดระลึกรู้ว่าทุกสิ่ง ทุกอย่างเป็นธรรมะที่ไม่ใช่เรา ปิติที่เกิดแล้ว ดับแล้ว ไม่มีเรา ถ้าหลงลืมก็ยึดเราปิติ

โดนกิเลสล็อกคอ ลากไปลากมา จริงๆ ด้วยค่ะ ขอบพระคุณทุกท่าน เวลาเกิดอาการเช่นว่ามา ก็ควรระลึกสภาพธรรมที่เกิดขึ้น หลงนึกไปว่า โอ นี่แหละหนอ กุศล เวลานี้ด้วยอนุเคราะห์จากทุกท่าน ข้าพเจ้าทราบเลยว่า โง่อีกแล้วเรา

คนเจ้าโทสะ ความคิดเห็นที่ 7

เวลานี้ด้วยอนุเคราะห์จากทุกท่าน ข้าพเจ้าทราบเลยว่า โง่อีกแล้วเรา อินดี้จำได้ เวลาอินดี้บ่นว่า "แหม...เรานี่โง่จัง" พี่ๆ สหายธรรมมักบอกว่า ผู้ที่รู้ตัวว่าโง่ ยังมีโอกาสเป็นบัณฑิต นะ เล่าสู่กันฟัง

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ภาวนาคือ การอบรมสิ่งที่ไม่มี (ปัญญา) ให้มีขึ้นหรือสิ่งที่มีแล้ว (ปัญญา) ให้เจริญมากขึ้น ดังนั้น ด้วยวิธีการใดที่สามารถอบรมให้ปัญญาเจริญขึ้น แม้การอ่าน หากทำให้ความเข้าใจเพิ่มขึ้นแล้วก็เป็นการภาวนา แต่ควรเข้าใจว่า การภาวนาก็มีหลายระดับ ตามระดับของปัญญาครับ

อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

สาธุ