เมื่อคราวก่อนเรียนถามว่า "การฆ่าตัวตายเป็นปาณาติบาตหรือไม่ " ท่านวิทยากรตอบว่า "ไม่เป็นปาณาติบาตเพราะไม่ครบองค์กรรมบถ ถ้าเป็นกรรมบถที่ครบองค์หมายถึงฆ่าสัตว์อื่น" และได้เรียนถามต่อไปว่า "กรรมบถที่ครบองค์ของปาณาติบาตมีอะไรบ้าง" ท่านวิทยากรได้ตอบมาแล้วในส่วนของพระไตรปิฎกที่นำมาให้อ่าน แสดงองค์ของปาณาติบาต มี ๕ อย่าง แต่ไม่ได้กล่าวถึงการฆ่าสัตว์อื่น ข้อความที่แสดงว่า "เป็นกรรมบถที่ครบองค์ หมายถึง ฆ่าสัตว์อื่น" ท่านแสดงไว้ในส่วนใดของพระไตรปิฎก ขอท่านวิทยากรกรุณาช่วยค้นให้ด้วยนะครับ

องค์ของปาณาติบาตข้อที่หนึ่งที่ว่า สัตว์มีชีวิตหมายถึงสัตว์อื่นไม่ใช่ตัวเอง ฉะนั้นถ้าดูตามพระวินัยแล้ว ถ้าพระภิกษุฆ่ามนุษย์ผู้อื่นต้องอาบัติปราราชิก คือ ขาดจากความเป็นภิกษุทันที แต่ถ้าพระภิกษุพยายามฆ่าตัวเองต้องอาบัติทุกกฏคือ อาบัติเล็กน้อยเท่านั้น

สาธุ

การที่ภิกษุฆ่าตัวตายเพราะเบื่อหน่ายในอสุภภาวนา เป็นเหตุให้ทรงบัญญัติตติยปาราชิกมิใช่หรือ ถ้าการฆ่าตัวตายไม่เป็นปาณาติบาต แสดงว่าภิกษุที่ฆ่าตัวตายไม่เป็นปาณาติบาตแต่เป็นอาบัติปาราชิก ใช่หรือไม่ครับ

ในพระวินัยปิฎกแสดงต้นบัญญัติปาราชิกสิกขาบทที่ ๓ ว่าพระภิกษุเบื่อหน่ายในร่างกายของตน จึงฆ่าตนเองบ้าง ใช้ให้ผู้อื่นฆ่าบ้าง วานกันและกันฆ่าบ้าง และพระพุทธองค์ทรงบัญญัติสิกขาบท คือ ฆ่ามนุษย์ เป็นอาบัติปาราชิก ถ้าฆ่าอมนุษย์ มียักษ์ เป็นต้น เป็นอาบัติถุลลัจจัย ฆ่าสัตว์เดรัจฉาน เป็นอาบัติปาจิตตีย์ ฆ่าตนเองเป็นอาบัติทุกกฏ

ขออนุโมทนาครับ