หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๕๑๒]

ทุกคำที่กล่าว เพื่อประโยชน์เท่านั้น

อาจารย์อรรณพ หอมจันทร์ : มีผู้ที่เสนอแนะนำมาด้วย อาจจะเป็นความหวังดีในความคิดของเขา ว่าควรจะกล่าวเรื่องธรรมก็พอแล้ว ให้คนเข้าใจว่าสภาพธรรมคืออะไร ไปพูดถึงการกระทำผิดพระวินัยต่างๆ ไปกระทบกับกลุ่มคนจำนวนมากก็จะไม่ได้รับความนิยม แล้วก็อาจจะถูกโจมตีหรืออาจจะถูกทำให้เกิดความเสียหาย

ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ : ทุกคำที่กล่าวมีในพระไตรปิฎกหรือเปล่า? แล้วใครตรัสข้อความที่จารึกไว้สืบทอดมาเป็นพระไตรปิฎก แล้วพูดอย่างนี้ได้อย่างไร ไปทูลขอพระสัมมาสัมพุทธเจ้าหรือ ว่าอย่าให้กล่าวคำนี้ ไม่ให้กล่าวคำว่ามหาโจร ไม่ให้กล่าวคำว่าภิกษุหยากเยื่อ ไม่ให้กล่าวคำว่าภิกษุอลัชชี ใครจะไปกราบทูลพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่าไม่ควรกล่าวคำเหล่านี้ ให้พูดแต่ธรรม

อาจารย์วิชัย เฟื่องฟูนวกิจ : ไม่มี เพราะว่าความจริงเป็นอย่างนั้น

ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ : เพราะฉะนั้นทุกคำต้องรู้ ไม่มีใครพูดเอง ตามพระไตรปิฎกและอรรถกถา เพื่ออะไร เพื่อประโยชน์ ชีวิตนี้สั้นมากคิดถึงแต่ความสุขในโลกนี้สั้นๆ ชาติต่อไปอีกมากในสังสารวัฏฏ์ทำไมไม่คิดถึง ว่าจะไปเป็นอะไร จะเกิดเป็นอะไร โทษหนักหนาที่ได้ทำไว้ในชาตินี้ ใครได้รับ ก็ต้องเป็นผู้ที่กระทำโทษผิดนั้นเองเป็นผู้ได้รับ เพราะฉะนั้นผู้ที่หวังดีใช่ไหม ที่รู้ว่าอะไรเป็นสิ่งที่ควรละทิ้ง คือความประพฤติที่ไม่ดีทั้งหมด เพราะว่าเป็นโทษกับตัวเอง โดยเฉพาะการทำลายพระศาสนาเป็นโทษสำคัญ เพราะเหตุว่ากว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะตรัสรู้และทรงแสดงพระธรรมถึง ๔๕ พรรษา ด้วยทุกคำที่เป็นประโยชน์ยิ่ง แต่บุคคลนั้นก็กล้าที่จะทำลายสิ่งที่คนอื่นจะได้รับ เป็นโทษหนักกว่าโทษอื่นทั้งหมด เพราะฉะนั้นเขาจะได้รับภัยไหม? หวังดีไหมที่ว่ามีชีวิตอยู่ในโลกนี้อีกไม่นาน แล้วก็จะถึงวันนั้น อาจจะเป็นเช้านี้เย็นนี้ก็ได้

อาจารย์วิชัย เฟื่องฟูนวกิจ : บางครั้งความเห็นของบุคคลที่ได้ฟังข้อความที่สนทนาเกี่ยวกับภิกษุที่เป็นมหาโจรบ้าง ก็หมายถึงภิกษุที่มีความประพฤติที่ทุศีล เป็นภิกษุหยากเยื่อบ้าง ความรู้สึกของบุคคลนั้นเมื่อได้ยินอย่างนั้น คิดว่าการกล่าวอย่างนี้ เป็นการกล่าวเพื่อยกตนเองให้สูงขึ้น ที่จะไปข่มภิกษุข่มบุคคลอื่น

ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ : ก็ช่างคิด ห้ามเขาคิดอย่างนั้นก็ห้ามไม่ได้ แต่ว่าความจริงเป็นประโยชน์หรือเป็นโทษ? ทุกคำที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้วเป็นประโยชน์หรือเป็นโทษ? ไม่ใช่ว่าเรายกตน ไม่ใช่คำของเรา จะยกตนขึ้นมาได้อย่างไร ในเมื่อเป็นคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วจะกล่าวว่าผู้ที่กล่าวคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายกตนได้หรือ ในเมื่อไม่ใช่คำของคนนั้น แต่เป็นคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

อาจารย์วิชัย เฟื่องฟูนวกิจ : คือบางครั้ง (เขา) ก็คิดว่าการกล่าวอย่างนี้ คือจิตที่จะมุ่งปรารถนาทำลายให้เกิดความแตกแยกขึ้นมา

ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ : ทำไมไม่คิดว่าเขาชี้โทษใช่ไหม? เพราะไม่รู้ว่าเป็นโทษ ก็เพ่งโทษให้เห็นว่านี่เป็นโทษ คนที่ชี้โทษหวังดีหรือเปล่า?

อาจารย์วิชัย เฟื่องฟูนวกิจ : ย่อมหวังให้บุคคลนั้นพ้นจากโทษนั้น จึงชี้ให้เห็น ไม่ได้มุ่งหวังอย่างอื่นเลย

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และยินดียิ่งในกุศลจิต ด้วยค่ะ