พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส เล่ม ๖ - หน้าที่ 300

[๔๒๐] พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเป็นผู้กล้า จึงชื่อว่า วีระ

ในอุเทศว่า ตว วีร วากฺยํ อภิกงฺขมานา ดังนี้

พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงมีความเพียร เพราะฉะนั้น จึงชื่อว่า วีระ

พระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นผู้องอาจ เพราะฉะนั้น จึงชื่อว่า วีระ

พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงให้ผู้อื่นมีความเพียร เพราะฉะนั้น จึงชื่อว่า วีระ

พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้สามารถ เพราะฉะนั้นจึงชื่อว่า วีระ.

พระผู้มีพระภาคเจ้าปราศจากความเป็นผู้มีขนลุกขนพอง

เพราะฉะนั้น จึงชื่อว่า วีระ.

พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงเว้นแล้วจากบาปธรรมทั้งปวงในโลกนี้

ล่วงเสียแล้วซึ่งทุกข์ในนรก ทรงอยู่ด้วยความเพียร

พระองค์ทรงมีวิริยะ มีปธาน ทรงแกล้วกล้า เป็นผู้คงที่

ท่านกล่าวว่า พระหฤทัยเป็นอย่างนั้น.

เพราะฉะนั้น จึงชื่อว่า ข้าแต่พระองค์ผู้กล้า. . . ของพระองค์.

คำว่า หวังอยู่ซึ่งพระดำรัส ความว่า พระดำรัส ทางแห่งพระดำรัส

เทศนา อนุสนธิ ของพระองค์.

คำว่า หวังอยู่ คือ มุ่ง หวัง ปรารถนา ยินดี ประสงค์ รักใคร่ ชอบใจ

เพราะฉะนั้น จึงชื่อว่า

ข้าแต่พระองค์ผู้กล้า

หวังอยู่ซึ่งพระดำรัสของพระองค์.

คำว่า "ทรงเป็นผู้คงที่" เป็นอรรถาธิบายที่จับใจดีมากเลยครับ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาคุณหมอครับ

ขอบพระคุณและอนุโมทนาคุณผู้ร่วมเดินทางและทุกท่านครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนา

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ