00019 เห็นโทษภัยของกิเลส

เพียรละกิเลสโดย

เป็นผู้เลี้ยงง่ายมีความอดทน มีความเมตตาอันเสมอภาค

ทำตัวเหมือนผ้าเช็ดธุลีทำตัวเหมือนลูกทาสี ทำตัวเหมือนโคเขาขาด

อ่อนน้อมถ่อมตน ละอาย รังเกียจ และ เห็นโทษภัยของโลภะ โทสะ โมหะ

แค่อ่าน หรือ ไตร่ตรองแล้ว ค่อยๆ น้อมประพฤติตาม ในชีวิตปกติได้??

(เตือนใจตัวเองค่ะ , ยากมาก , แต่โอกาสเป็นไปได้ มี)

เริ่มที่จะออกเดินทาง..เพื่อไถ่ถอน หรือยังนะ?

.......กราบอนุโมทนา......

เห็นโทษภัยของโลภะ โทสะ โมหะ

สาธุ

เคยได้อ่าน..........ท่านอาจารย์สุจินต์ กล่าวว่า"ผู้เห็นอกุศลของตนเองเป็นผู้ประเสริฐ"....น่ะค่ะ.
เข้าใจว่า...เป็น "ความจริง" อย่างนั้นเพราะปกติแล้ว...เรามักจะเห็น อกุศลของคนอื่น มากกว่า อกุศลของตัวเอง...?
.
.
.

?

ท่านผู้รู้กล่าวว่า

กิเลส เป็นภัยที่มองไม่เห็น

ควรเป็นเช่นนั้นจริง

เพราะเมื่อมีเหตุการณ์อันมีสภาพธรรมต่างๆ ในชีวิตประจำวัน...เกิดขึ้น

โลภะ...โทสะ...โมหะ มักมากันพร้อมหน้า

แสดงให้เห็นว่า ตนเอง ยังไม่ได้กลัวภัยใหญ่...ยังไม่เห็นภัยของวัฏฏะ

ยังรักกิเลส ยังไม่เห็นโทษภัยของกิเลสอยู่เลยค่ะ

(ขอสารภาพ)

ขออนุโมทนาคุณ opanayigo

ขออนุโมทนาในกุศลจิตและกุศลวิริยะของทุกท่านค่ะ

หากไม่ศึกษาพระธรรมก็ไม่รู้จักกิเลสเมื่อไม่รู้จักกิเลสก็ไม่เห็นภัยถ้าไม่เห็นภัยก็ไม่คิดจะละกิเลส....เมื่อยังมีกิเลสก็ต้องวนเวียนในสังสารวัฏฏ์อีกนาน อนุโมทนาคะ

กิเลสเป็นภัยมืดใกล้ตัวที่มองเห็นยากจริงๆ

นอกจากค่อยๆ อมรมเจริญปัญญา

ด้วยการฟังพระธรรมให้เข้าใจทีละเล็กทีละน้อย

จึงค่อยๆ เห็นโทษภัยของกิเลส

แล้วปัญญาก็จะค่อยๆ ทำหน้าที่ละตามกำลังของปัญญา

ขออนุโมทนาค่ะ

จิตอาศัยอะไรเป็นเครื่องนำไปจิตไม่ได้อาศัยกิเลสเป็นเครื่องนำไปหมดกิเลสแล้ว จิตจะเป็นอย่างไรจิตไม่ได้อาศัยกุศลเป็นเครื่องนำไปหมดกุศลแล้ว จิตจะเป็นอย่างไรกุศล อกุศล หมดได้หรือ

อย่างนี้กระมัง ดับจิตเสียได้เป็นสุขยิ่ง

กราบอนุโมทนา