ถ้ารู้ว่าธรรมยาก ลึกซึ้ง แล้วไม่เดือดร้อน แต่รู้ประโยชน์ จะทำให้ฟังและก็คิด แล้วไม่ทอดทิ้งโอกาสที่จะเข้าใจธรรมเลย แต่เครื่องทดลองเยอะ เครื่องทดลองดูว่าจริงแค่ไหน มั่นคงแค่ไหน เข้าใจแค่ไหน เพราะว่าเวลาที่เราไม่ฟังธรรมก็มี ไม่ใช่เราฟังธรรมตลอด ทั้งๆ ที่เราเห็นประโยชน์แล้ว เราจะได้เห็นการสะสมอื่นๆ ด้วย ที่จะเข้าใจจนทั่วว่า แม้ขณะนั้นก็ไม่ใช่เรา แต่ถ้าเราฝืน ที่เราจะต้องทำ ขณะนั้นให้รู้ว่า ขณะนั้นยังมีความเป็นเราที่ต้องการ ละเอียดมากลงไปทุกที จนกว่าจะรู้สภาพธรรมที่เป็นโลภที่ละเอียด

เพราะว่าอริยสัจจ์๔ โลภเป็นสิ่งที่ต้องละ เพราะฉะนั้น ขณะที่ไม่สนใจ เบื่อฟังธรรม ปัญญาสามารถรู้ว่า ไม่ใช่เรา ทั้งหมดเลยไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

ขอเชิญคลิกอ่านเพิ่มได้ที่...

ศึกษาธรรมเพื่อละอาลัย

สมุทัยอริยสัจจ์

อริยสัจจ์ที่ ๒ คือเหตุให้เกิดทุกข์

..กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ด้วยความเคารพอย่างยิ่งค่ะ..

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ