[เล่มที่ 90] พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖
พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๗
ปัฏฐาน ภาคที่ ๖
อนุโลมทุกปัฏฐาน (ต่อ)
จิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภุทุกกุสลติกะ
กุศลบทปฏิจจวาระ 1507/520
อกุศลบทปฏิจจวาระ 1509/521
อัพยากตบทปฏิจจวาระ 1511/522
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 90]
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 520
จิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภุทุกกุสลติกะ
(๖๔. จิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภุทุกะ ๑. กุสลติกะ)
กุศลบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๕๐๗] ๑. กุศลธรรมที่เป็นจิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูธรรม อาศัยกุศลธรรมที่เป็นจิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูธรรม เกิดขึ้น เพราะ เหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๔. กุศลธรรมที่เป็นจิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูธรรม อาศัยกุศลธรรมที่ไม่ใช่จิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๕. กุศลธรรมที่เป็นจิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูธรรม อาศัยกุศลธรรมที่เป็นจิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูธรรม และกุศลธรรม ที่ไม่ใช่จิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๕๐๘] ในเหตุปัจจัย มี ๕ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๕ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๕ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดาร.
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 521
อกุศลบทปฏิจจ วาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๕๐๙] ๑. อกุศลธรรมที่เป็นจิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูธรรม อาศัยอกุศลธรรมที่เป็นจิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูธรรมเกิดขึ้นเพราะ เหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๔. อกุศลธรรมที่เป็นจิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูธรรม อาศัยอกุศลธรรมที่ไม่ใช่จิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๕. อกุศลธรรมที่เป็นจิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูธรรม อาศัยอกุศลธรรมที่เป็นจิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูธรรม และอกุศลธรรมที่ไม่ใช่จิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุ ปัจจัย ฯลฯ
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๕๑๐] ในเหตุปัจจัย มี ๕ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๕ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๕ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดาร.
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 522
อัพยากตบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๕๑๑] ๑. อัพยากตธรรมที่เป็นจิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภู- ธรรม อาศัยอัพยากตธรรมที่เป็นจิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย ฯลฯ
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๕๑๒] ในเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๙ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๙ วาระ.
เหมือนกับ จิตตสังสัฏฐสมุฏฐานทุกะอัพยากตบท.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดาร.
จิตตสังสัฏฐสมุฏฐานสหภูทุกกุสลติกะ จบ