หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๑๒๑]

ไปโกรธเขาทำไม

คิดว่าจะมีใครทำร้าย แต่ถ้ายังไม่ถึงเวลาที่กรรมจะให้ผล เกิดไม่ได้เลย ดูฟังยาก แต่ว่าถ้าคิดถึงขณะนี้ว่าแม้เห็น เพียงแค่เห็นยังไม่ต้องทำร้ายอะไรเลยทั้งสิ้น แต่ขณะนี้ถ้ามีกรรมที่ทำให้ไม่เห็นอีกต่อไป ก็จะไม่เห็นอีกต่อไป เพราะฉะนั้น ถ้ามีความมั่นคงจริงๆ ในเรื่องของสิ่งใดก็ตามที่จะเกิดขึ้นต้องมีเหตุที่ได้กระทำแล้วแน่นอน ถ้ายังไม่ถึงเวลาที่จะตาย (ก็ตายไม่ได้) มีคนที่เล่าเรื่องที่มีการรอดพ้นจากอุบัติเหตุทั้งๆ ที่มีการที่รถชนกันอย่างแรงมาก แต่คนนั้นก็รอดมาได้ คิดดู ใครสามารถที่จะทำอะไรได้นอกจากกรรมเท่านั้น เพราะฉะนั้น ก็มีความมั่นคงจริงๆ แล้วก็จะทำให้คลายความหวั่นวิตกและความกลัว แต่ข้อสำคัญที่สุด ใครไม่รักเรา ใครชังเรา ใครจะทำร้ายเรา แต่เราไม่โกรธ ไปโกรธเขาทำไมในเมื่อใจเขาร้ายใจเขาไม่ดีก็เรื่องใจของเขา แต่ละคนมีจิตแน่ๆ และจิตของแต่ละคนสะสมทุกสิ่งทุกอย่างมา ไม่สามารถที่จะรู้ได้ว่ามากน้อยแค่ไหน ไม่มีปัญญาที่จะไปหยั่งรู้การสะสมในจิตของแต่ละคน แม้ตัวเองก็ไม่รู้ ถ้าไม่มีเหตุการณ์ใดๆ เกิดขึ้นที่จะทำให้รู้สภาพของจิตในขณะนั้นด้วยความเข้าใจถูกต้องว่าไม่ใช่เรา แต่จิตเป็นธรรมอย่างหนึ่ง เพราะฉะนั้น เวลาที่เห็นคนอื่น แล้วโกรธ คนที่ถูกโกรธ สบายมากไม่ได้เดือดร้อนเลยสักนิด แต่คนโกรธ ถ้ามีปัญญา เห็นอกุศลของตนเอง แล้วใครจะเอาโทสะนั้นออกได้ ไม่มีหนทางอื่นเลย นอกจากปัญญาที่ได้ฟังพระธรรมแล้วก็อบรมความเห็นที่ถูกต้องและเป็นผู้ที่มั่นคง เพราะฉะนั้น เพียงเรา ไม่เดือดร้อนต่อการกระทำทางกายของคนอื่นต่อเราหรือว่าวาจาของคนอื่นต่อเรา เราก็เป็นผู้ที่ไม่หวั่นไหว

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ