ใน มโนรถปุรณี อรรถกถาอังคุตตรนิกาย ทุกนิบาต วรรคที่ ๒ อธิบาย อภิกกันตะ ศัพท์ มีข้อความว่าดังนี้ ... "ผู้รู้ พึงทำการพูดซ้ำในความกลัว ความโกรธ การสรรเสริญ ในความรีบด่วน ในความโกลาหล ในความอัศจรรย์ ในความรื่นเริง ในความเศร้าโศก และในความเลื่อมใส" ดังนี้

ในชีวิตประจำวัน อาจจะพูดซ้ำ เมื่อสติเกิดระลึกได้ ก็รู้ว่าขณะนั้นกลัว หรือโกรธ หรือเศร้าโศก หรือเป็นความโกลาหล หรือเป็นการสรรเสริญ หรือเป็นการรีบด่วน เป็นการรื่นเริง หรือเป็นความเลื่อมใส

ขอเชิญคลิกอ่านตอนต่อไป ...

แด่ผู้มีทุกข์

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ