หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๖๗๙]

ว่าง่ายไม่ใช่เชื่อง่าย

พระธรรมที่ทรงแสดง ๔๕ พรรษา สำหรับผู้ที่ว่าง่าย สะดวกใจ ใครชี้โทษก็น้อมรับแล้วก็เป็นผู้ที่เห็นประโยชน์ของการที่มีคนบอกโทษให้ แล้วก็ประพฤติปฏิบัติตาม เพราะว่าส่วนใหญ่ก็จะถามว่าคนว่าง่ายเป็นอย่างไร จะกลายเป็นคนเชื่อง่ายหรือเปล่าซึ่งไม่ใช่เลย เชื่อง่ายกับว่าง่ายไม่เหมือนกัน

ว่าง่ายต้องเป็นผู้ที่เห็นโทษเมื่อคนอื่นชี้โทษแล้วก็พร้อมที่จะประพฤติปฏิบัติตามโดยการที่ไม่โกรธเคืองว่าคนนี้มาชี้โทษเรา แต่กลับเห็นว่าเป็นประโยชน์

เพราะฉะนั้น แม้แต่ข้อความแต่ละข้อของจักร (ความถึงพร้อมที่เป็นเหตุทำให้กุศลธรรมเจริญ) ๔ ได้อยู่ในประเทศที่สมควร ฟังแล้วธรรม อยู่ตรงนี้แล้วก็ได้สนทนาธรรม คบบัณฑิตคือพระธรรม แล้วก็อยู่ที่ตั้งตนไว้ชอบหรือเปล่า? ก็ไม่ใช่เรา แต่ว่าสะสมอกุศลมากมายหนาแน่น แข็งเหมือนหินดาน จะปลูกเมล็ดพืชลงไปได้ไหมที่จะให้งอกงาม กับดินดีนี่ต่างกันแล้ว ด้วยเหตุนี้ผู้ที่ได้ฟังธรรมในครั้งพุทธกาล ก็ต่างกันไปตามประเภทของการสะสมของแต่ละบุคคล เพราะฉะนั้น พระธรรมแสดงธรรม (สิ่งที่มีจริง) ตามความเป็นจริงให้ผู้ฟังพิจารณาไตร่ตรองเห็นประโยชน์แล้วก็อบรม เพราะเหตุว่าไม่มีใครสามารถที่จะละอกุศลได้ทันทีทั้งหมดแบบพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ เป็นไปไม่ได้เลย ถ้าไม่มีการสะสมมาพร้อมที่จะเป็นอย่างนั้น เพราะฉะนั้น ขณะนี้ให้ทราบว่าภาวนาคือการอบรมความเห็นถูกความเข้าใจถูกจนกว่าจะสามารถรู้ความจริงของธรรมว่าไม่มีเราเลย ซึ่งยากกว่าการที่เพียงแต่จะให้ทานหรือว่ามีความประพฤติทางกายทางวาจาที่ไม่เป็นโทษหรือว่ามีความสงบของจิต แต่ว่าไม่รู้ลักษณะของสภาพธรรมตามความเป็นจริง

ให้อภัยง่ายกว่าให้อย่างอื่นไหม? ให้อย่างอื่นต้องไปหามา ไม่มีจะให้ก็ให้ไม่ได้ วัตถุให้ไม่ได้เลยถ้าไม่มี แต่ให้อภัยได้ทันที ไม่ต้องหาสิ่งที่เป็นวัตถุอะไรมาเลย เพราะฉะนั้น สภาพจิตของใครเป็นอย่างไร คนนั้นเท่านั้นที่รู้

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

กราบอนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และยินดีในความดี อ.คำปั่น ด้วยค่ะ

กราบอนุโมทนาครับ