[เล่มที่ 66] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย มหานิทเทส เล่ม ๕ ภาค ๒ - หน้าที่ 55

[๔๓๐] คำว่า ปุถุชน ในคำว่า พวกปุถุชนทั้งพวกสมณะและพราหมณ์ พึงกล่าวโดยโทษใด ความว่า เพราะอรรถว่า กระไร จึงชื่อว่า ปุถุชน เพราะอรรถว่า ให้กิเลสหนาเกิด เพราะอรรถว่า เป็นผู้มีสักกายทิฏฐิ อันยังไม่กำจัดมาก เพราะอรรถว่า เป็นผู้เลือกหน้าศาสดามาก เพราะอรรถว่า เป็นผู้อันคติทั้งปวง ร้อยไว้มาก เพราะอรรถว่า ย่อมปรุงแต่งด้วยอภิสังขารต่างๆ มาก เพราะอรรถว่า ย่อมลอยไป เพราะห้วงกิเลสต่างๆ มาก เพราะอรรถว่า ย่อมเดือดร้อนเพราะกิเลส เป็นเหตุให้เร่าร้อนต่างๆ มาก เพราะอรรถว่า เป็นผู้กำหนัดยินดี ชอบใจ หลงใหล ติดใจ เกาะเกี่ยว พัวพันมากในกามคุณ ๕ เพราะอรรถว่า เป็นผู้อันนิวรณ์ ๕ ร้อยรัด ปกคลุม ปิดบัง หุ้มห่อไว้มาก จึงชื่อว่า ปุถุชน

ปุถุชนมี 2 อย่างค่ะ

1. กัลยาณปุถุชน หมายถึง คนดี มีศีล ๕ ฯลฯ มีความเข้าใจนามธรรม รูปธรรม และเจริญสติปัฏฐาน

2. อันธปุถุชน หมายถึง คนทุศีล ผู้บอด ผู้ไม่เห็นประโยชน์ของโลกนี้และโลกหน้าค่ะ

อนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย