ก่อนนี้เคยยึดสิ่งที่ไม่เที่ยงจะให้เป็นของเที่ยง มีเพื่อนที่สนิทกันมากยิ่งกว่าญาติ วางแผนชีวิตลาออกจากราชการ เราถามตัวเองว่าจะอยู่ได้ไหมหนอ จะเหงาไหม (เพราะเคยอยู่ด้วยกันมานานถึง 16 ปี) มีอะไรก็จะปรึกษากันตลอด ตอนแรกยอมรับว่าทุกข์ใจเพราะเป็นห่วงในเพื่อนคนนี้มาก แต่ไม่นานนักความทุกข์นั้นก็คลายไปเมื่อได้มาที่มูลนิธิฯ และฟังการบรรยายธรรมอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอทุกๆ วัน เริ่มมีความเข้าใจในธรรมมากขึ้นซึมซับเข้าไปในใจ (ทุกอย่างเป็นสภาพธรรม เป็นอนัตตา เข้าใจอย่างลึกซึ้งมากๆ ) นอกเหนือจากการได้ฟังธรรมยังได้รับพลังแห่งความเมตตาจากท่านอาจารย์ทุกครั้ง (จนต้องจดบันทึกไว้) ได้รับความอนุเคราะห์จากท่านอาจารย์วิทยากรของมูลนิธิ และได้รู้จักเพื่อนๆ พี่ๆ ญาติธรรมซึ่งเป็นกัลยาณมิตรทำให้สามารถตัดความยึดติด (ยางเหนียวที่ยิ่งกว่ากาว) ออกไปได้อย่างไม่อยากจะเชื่อว่าทำได้จริงๆ การไม่ยึดติดกับสิ่งใดๆ มันทำให้ใจมีอิสรภาพ เกิดความรู้สึกโล่งใจ สบายใจ อย่างบรรยายไม่ถูก ตั้งแต่นี้ต่อไปจะขอมีธรรมะ (พระธรรมคำสั่งสอนของ องค์สมเด็จพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า) เป็นที่ยึดเหนี่ยว และเป็นที่พึ่งทางใจตลอดไปจนกว่าจะสิ้นจากสังสารวัฏฏ์

การที่จะมี ธรรมะ เป็นที่พึ่งได้จริงๆ นั้น ต้องเข้าใจจริงๆ ก่อนว่า ธรรมะคืออะไร ควรฟังพระธรรมให้เข้าใจและคิดไตร่ตรองตามในสิ่งที่ได้ฟังให้เข้าใจจริงๆ จนกว่า จะเป็นเหตุปัจจัยให้สติปัฎฐานเกิด ซึ่งต้องใช้เวลาอบรมยาวนานมากค่ะ เพราะกิเลส มี โลภะ โทสะ โมหะที่สะสมมาเนิ่นนานในอดีตอนันตชาติ มันมากมายสักแค่ไหน กว่าที่ปัญญาจะค่อยๆ ขัดเกลากิเลสที่มีอยู่ให้ค่อยๆ หมดไป จึงต้องอบรมเจริญปัญญา นานแสนนานมากค่ะ จิรกาลภาวนาค่ะ

กราบอนุโมทนาท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์

ขออนุโมทนาท่านอาจารย์วิทยากรของมูลนิธิ

และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

การมีโอกาสได้ฟัง ได้ศึกษาพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง ย่อมเป็นโอกาสที่หาได้ยาก เพราะบุคคลผู้ที่แสดงพระธรรม ตรงตามที่พระผู้มีพระภาคได้ทรงแสดงนั้นหาได้ยากอย่างยิ่ง เมื่อมีโอกาสได้ฟังแล้ว ย่อมเป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับชีวิต เพราะเหตุว่าย่อมจะเป็นไปเพื่อความเข้าใจสภาพธรรมทั้งหลายทั้งปวงได้ถูกต้อง ตามความเป็นจริงอันจะเป็นเหตุให้สามารถประจักษ์แจ้งสภาพธรรมที่กำลังปรากฏว่า ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล ไม่ใช่ตัวตน ได้จริงๆ

ในชีวิตประจำวันของบุคคลผู้ที่ยังมีกิเลสนั้น อกุศลย่อมเกิดเป็นส่วนมากกว่ากุศล ทั้งความติดข้อง ยินดีพอใจหรือขุ่นเคือง ไม่พอใจในอารมณ์ที่ปรากฏทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ ถ้าไม่ได้ฟังพระธรรม ไม่ได้อบรมเจริญปัญญาในชีวิตประจำวัน ย่อมไม่มีทางที่จะรู้สภาพธรรมตามความเป็นจริงได้ และเป็นผู้หนาแน่นไปด้วยกิเลสนานาประการ สังสารวัฏฏ์ก็จะดำเนินต่อไปอย่างไม่มีวันจบสิ้น กล่าวได้ว่าเป็นผู้ไม่มีที่พึ่ง ดังนั้น จึงต้องตั้งใจฟังพระธรรมต่อไป เพื่อความเข้าใจถูก เห็นถูกยิ่งๆ ขึ้นไป เพราะที่พึ่งจริงๆ คือ ปัญญา ครับ

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ

ขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ในสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรม เมื่อบุคคลนั้นได้ฟังธรรม ปัญญาจึงเกิดขึ้น เมื่อปัญญาเกิดขึ้นจึงมีพระพุทธ พระธรรมและพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง เพราะพระรัตนตรัยนำมาซึ่งประโยชน์แก่บุคคลนั้น ประโยชน์คือ การเข้าใจพระธรรม ประโยชน์คือ การรู้จักหนทางดับกิเลส ประโยชน์คือ ประจักษ์ความจริงของสภาพธรรม ประโยชน์คือ บรรลุเป็นพระอริยบุคคล บุคคลนั้นจึงมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง แต่หากไม่มีการฟังธรรม ปัญญาไม่เกิดก็ไม่สามารถมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งได้อย่างมั่นคงจริงๆ ได้ ยังสามารถเปลี่ยนแปลงไปตราบใดที่ยังเป็นปุถุชนไม่ใช่พระอริยเจ้า แต่อย่างไรก็ตามเมื่อเราทราบว่าหนทางคือ การฟังพระธรรมที่ถูกต้องเท่านั้น จึงไม่ประมาทในการฟัง เจริญกุศลทุกประการ ธรรมจะ ทำหน้าที่เองคือเมื่อปัญญาเจริญขึ้นก็ย่อมมีพระธรรมเป็นที่พึ่ง ไม่ได้มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง เพราะสิ่งอื่นนอกจากพระธรรมแล้วก็ไม่ใช่ที่พึ่งที่แท้จริงเพราะมีแต่เพิ่มกิเลส แต่ธรรมละกิเลสเป็นที่พึ่งให้ดับทุกข์ทั้งปวงครับ

คลิกอ่านข้อความที่ซาบซึ้งสำหรับบุคคลในสมัยพุทธกาลที่มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งครับ

ขอถึงพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง

อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ฟังมาก ติดน้อย ฟังน้อย ติดมาก

ขออนุโมทนาทุกท่านครับ

ขอถวายความนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย ที่พึ่งอันเกษมสูงสุดของข้าพเจ้า

ขออนุโมทนาค่ะ

ในพระไตรปิฏกแสดงไว้ว่า มีพ่อค้าคนหนึ่งไปค้าขาย ฝนตกหนักก็เลยพักค้างอยู่ที่เมืองนั้น ท่านก็คิดว่าจะค้าขายอยู่ที่เมืองนั้นหลายเดือน แต่พระพุทธเจ้าทรงทราบว่า ชีวิตเขาจะอยู่ได้เพียง 7 วัน จึงใช้พระอานนท์ไปบอกกับพ่อค้าว่าตัวท่านจะมีอายุแค่ 7 วันเท่านั้น เมื่อพ่อค้าทราบก็เกิดความสลดใจ ไม่ประมาท ถวายทานกับสงฆ์ มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข และได้ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้าได้บรรลุเป็นพระโสดาบันค่ะ

ชีวิตมนุย์เป็นของมีค่าเพราะการที่จะได้ชีวิตมาเป็นมนุษย์นั้นเป็นเรื่องยาก ต้องอาศัยบุญกุศลอย่างใดอย่างหนึ่งนำเกิด โดยเฉพาะได้เกิดมาอยู่ในดินแดนที่พระพุทธศาสนามั่นคงดำรงอยู่ยิ่งเป็นเรื่องยาก แต่การมีพระรัตนตรัย คือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งนั้นยากยิ่งกว่า ด้วยว่าที่พึ่งอื่นเสมอด้วยพระรัตนตรัยไม่มี พระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งอันปลอดภัย เป็นที่พึ่งสูงสุดที่พึ่งให้พ้นจากทุกข์ทั้งปวง.

ที่พึ่งอื่นของข้าพเจ้าไม่มี พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งอันประเสริฐของข้าพเจ้า ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ข้าพเจ้าทุกเมื่อ

ที่พึ่งอื่นของข้าพเจ้าไม่มี พระธรรมเป็นที่พึ่งอันประเสริฐของข้าพเจ้า ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ข้าพเจ้าทุกเมื่อ

ที่พึ่งอื่นของข้าพเจ้าไม่มี พระสงฆ์เป็นที่พึ่งอันประเสริฐของข้าพเจ้า ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ข้าพเจ้าทุกเมื่อ

ขออนุโมทนาและขอบพระคุณ คุณเมตตา คุณkhampan.a คุณpadermและทุกท่านที่แสดงความคิดเห็นที่เป็นประโยชน์อย่างยิ่งค่ะ