[เล่มที่ 72] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 154

เถราปทาน

กิงกณิปุปผวรรคที่ ๕๐

กิงสุกปุปผิยเถราปทานที่ ๔ (๔๙๔)

ว่าด้วยผลแห่งการถาวายดอกทองกวาว

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 72]

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 154

กิงสุกปุปผิยเถราปทานที่ ๔ (๔๙๔)

ว่าด้วยผลแห่งการถาวายดอกทองกวาว

[๘๔] เราเห็นต้นทองกวาวมีดอก จึง ประนมกรอัญชลี นึกถึงพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐ สุด แล้วบูชาในอากาศ

ด้วยกรรมที่ทำไว้ดีแล้วนั้น และด้วยการ ตั้งเจตน์จำนงไว้ เราละร่างมนุษย์แล้วได้ไปสวรรค์ ชั้นดาวดึงส์

ในกัปที่ ๓๑ แต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใด ในกาลนั้น ด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งพุทธบูชา

เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ... คำสอนของ พระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 155

ทราบว่า ท่านพระกิงสุกปุปผิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบกิงสุกปุปผิยเถราปทาน