หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๙๙]

โกรธนิดเดียวก็จะแย่แล้ว

โกรธแล้วไม่สบาย คนอื่นไม่เดือดร้อน อย่าลืม โดยมากก็อยากจะให้คนอื่นเขาเป็นทุกข์ เพราะความโกรธของเรา ทำให้เราแสดงกิริยาอาการต่างๆ เพราะหวังว่าทุกข์นั้นจะเกิดกับเขาซึ่งเราโกรธ เราโกรธใคร เราหวังดีกับคนนั้นหรือเปล่า ลองคิด? บางคนถึงกับอยากให้อะไรๆ เกิดขึ้นกับเขา ร้ายอย่างนั้นของความโกรธ และความโกรธนั้นอยู่ที่ไหนและอยู่กับใคร มีมากหรือมีน้อย? ถ้ามีมากขึ้นเป็นอย่างไร? แค่โกรธนิดเดียวก็จะแย่แล้ว โกรธทั้งวันอย่างนี้จะเป็นอย่างไร แล้วไม่ใช่วันเดียว ตื่นขึ้นมายังโกรธอีก ยังไม่ทันจะอะไรเลยโกรธมาแล้ว สะสมไว้มากๆ อย่างนี้ ไม่เห็นโทษเลย เพราะฉะนั้น พระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เห็นพระมหากรุณา แม้โทษเพียงเล็กน้อยก็ขออย่าให้ใครมีเลย ด้วยปัญญาที่สามารถที่จะเห็นสิ่งที่เป็นโทษว่าเป็นโทษ ใครจะหวังดีอย่างนี้ ถึงที่สุดคือ แม้ความทุกข์เพียงเล็กน้อยหรือว่าอกุศลเพียงเล็กน้อยก็แสดงให้เห็น (ตามความเป็นจริง) จนกระทั่งสามารถที่จะค่อยๆ คลายและดับได้เป็นสมุจเฉท (ถอนขึ้นได้อย่างเด็ดขาด ไม่เกิดอีกเลย)

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ