ถ้าสามเณรปรารถนาความเป็นคฤหัสถ์ จึงนุ่งผ้าอย่างคฤหัสถ์ ทำผ้ากาสายะโจงกระเบนก็ดี ด้วยอาการอย่างอื่นก็ดี เพื่อลองดูว่า เพศคฤหัสถ์ของเราสวยหรือไม่สวย ยังรักษาอยู่ก่อน แต่ยอมรับว่าสวยแล้วกลับยินดีเพศอีกย่อมเป็นคนเถยยสังวาสก์ แม้ในการนุ่งขาวลองดูและยอมรับ ก็มีนัยเหมือนกันนั่นแล.และถ้านุ่งขาวทับผ้ากาสายะที่นุ่งอยู่แล้ว ลองดูก็ตาม ยอมรับก็ตามยังรักษาอยู่แท้ คืออยากรู้ว่าในเมื่อสามเณรนุ่งห่มอย่างโยมแล้วนั้น หมายถึงการขาดจากความเป็นสามเณรในกรณีนี้จะทำอย่างไรเมื่อสามเณรนั้นมีความสำนึกผิดอยากกลับมาเป็นสามเณรอีกนะครับ

ช่วยวิสัชนาหน่อยนะครับ

ตามข้อความในอรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ที่ท่านยกมา ความเป็นสามเณรขาดแล้วและเป็นเถยยสังวาสก์ และคนเถยยสังวาสก์ จะบรรพชา หรืออุปสมบทอีกไม่ได้ แต่ในยุคนี้สามเณรไม่มีผู้แนะนำ และไม่มีเจตนาลักเพศ คือไม่รู้ว่าขาดจากความเป็นสามเณรแล้ว สำคัญว่ายังเป็นสามเณรอยู่ การขอสรณะและศีลใหม่ก็ควรจะใช้ได้ ทั้งนี้ควรปรึกษาพระวินัยธรผู้ทรงพระวินัยและมีประสบการณ์ครับ