ฉะนั้น จึงควรเห็นโทษของการสะสมอกุศล เพราะถึงแม้ว่าจะเป็นพระอรหันต์แล้ว การสะสมของจิตแต่ละขณะโดยความสามารถของชวนวิถีซึ่งเกิดดับสืบต่อซ้ำกันถึง ๗ ครั้งนั้น ก็ทำให้แต่ละบุคคลมีกาย มีวาจาต่างๆ กันเป็นวาสนา

คำว่า “วาสนา” หมายถึง ความประพฤติทางกาย วาจาที่สะสมมาจนชิน

“วาสนา” ที่ใช้กันในภาษาไทย หมายถึง ความเป็นใหญ่เป็นโตต่างๆ แต่ “วาสนา” ในพระพุทธศาสนา หมายถึง การสั่งสมของอกุศล จนกระทั่งเป็นความประพฤติที่เคยชินเป็นอาการที่ปรากฏทางกาย ทางวาจา

ผู้ที่ละ “วาสนา” ได้มีบุคคลเดียวเท่านั้น คือ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า

พระอรหันต์ทั้งหลายดับกิเลสได้หมดสิ้น ไม่มีเชื้อของกิเลสใดๆ เหลืออยู่เลย แต่กระนั้นก็ยังละวาสนาไม่ได้ เพราะสะสมเนิ่นนานมาในสังสารวัฏฏ์ด้วยสามารถแห่งชวนวิถี

ดาวน์โหลดหนังสือ --> ปรมัตถธรรมสังเขป

กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ครับ
กราบอนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

อนุโมทนาสาธุ

กราบอนุโมทนาสาธุค่ะ

กราบอนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาค่ะ

กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ครับ
กราบอนุโมทนา สา..า ธุ สาธุๆ ๆ ครับ