[เล่มที่ 90] พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖

พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๗

ปัฏฐาน ภาคที่ ๖

และ อรรถกถา

อนุโลมติกทุกปัฏฐาน

หีนติกสรณทุกะ

(๑๔. หีนติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)

สรณบทปฏิจจวาระ 924/1087

อรณบทปฏิจจวาระ 926/1087

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 90]

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1087

หีนติกสรณทุกะ

(๑๔. หีนติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)

สรณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๒๔] ๑. สรณธรรมที่เป็นหีนธรรม อาศัยสรณธรรมที่เป็น หีนธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๒๕] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.

อรณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๒๖] ๑. อรณธรรมที่เป็นมัชฌิมธรรม อาศัยอรณธรรม ที่เป็นมัชฌิมธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. อรณธรรมที่เป็นปณีตธรรม อาศัยอรณธรรมที่เป็น ปณีตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1088

๕. อรณธรรมที่เป็นมัชฌิมธรรม อาศัยอรณธรรม ที่เป็นมัชฌิมธรรม และอรณธรรมที่เป็นปณีตธรรม เกิดขึ้น เพราะ เหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๒๗] ในเหตุปัจจัย มี ๕ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๕ วาระ.

ในสหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ในปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

หีนติกสรณทุกะ จบ