กราบท่านอาจารย์และผู้ร่วมศึกษาธรรมทุกท่านครับ เวลาผมฟังธรรม ผมมักจะนำเอาข้ออรรถข้อธรรมไปพูดคุย ไปสนทนา หรือบางครั้งก็เหมือนกับไปสอนท่าน แล้วท่านก็มักโกรธเพราะเรายังเด็ก เราเองก็ยังไม่บรรลุธรรม จึงมักถูกต่อว่าอยู่เสมอว่าเราไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะไปสอนท่าน ความเห็นของเราก็ต่างจากท่าน ทั้งที่ฟังธรรมจากอาจารย์ท่านเดียวกันแต่ก็จะทะเลาะกันตรงนี้ทุกที ท่านบอกท่านอยากฟังและศึกษาด้วยตัวเอง ไม่ต้องการให้เราไปสอนหรือแสดงความคิดเห็นใดๆ ทั้งสิ้นเกี่ยวกับธรรมที่ได้ฟัง แต่บางครั้งมันก็รู้สึกไม่พอใจ คือ อยากให้ท่านฟังเราบ้าง เพราะบางแง่มุมเรารู้มากกว่า ตรงนี้อยากจะขอคำชี้แนะจากท่านอาจารย์และผู้ร่วมศึกษาธรรมว่า การกระทำของผมถูกต้องหรือไม่ ถ้ามีอะไรที่ผมพลาดพลั้งหรือจะตำหนิติเตียนผมขอเปิดใจรับฟังครับ ต้องการคำชี้แนะ ต้องการคำว่ากล่าวตักเตือนจริงๆ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระธรรมไม่สาธารณะกับทุกคน ความสนใจพระธรรมไม่สาธารณะกับทุกคน และการแสดงธรรม ย่อมรู้จักกาละ เวลา สถานที่และบุคคลที่ควรแสดง ผู้ใดแสดงแล้ว ไม่สนใจ คำที่เป็นประโยชน์ก็เป็นคำที่เกิดโทษกับบบุคคลนั้น พระพุทธเจ้าไมไ่ด้แสดงพระธรรมกับทุกคน เพราะรู้ว่าคำใดมีประโยชน์กับคนนั้นไหม พระธรรมของพระองค์ ไม่ล่วงเลยไปแม้เพียงคำเดียว กับบุคคลที่ไม่สะสมมา ไม่สนใจ เพราะพระองค์รู้จักบุคคลที่ควรกล่าวและเคารพพระธรรม ไม่ทำให้ให้ถ้อยคำที่สูงค่าเสียประโยชน์ไป ดังนั้น ไม่ใช่เราอยากจะให้คนนนั้นรู้ เพราะคิดว่าดี แต่เกิดโทษกับคนฟัง เพราะไม่อยากฟัง ดังนั้นก็ควรแสดงกับคนที่สนใจ และการพูดคุยกับครอบครัว ไม่จำเป็นจะต้องแสดงพระธรรมโดยตรง แต่ การคุยเรื่องชีวิตประจำวัน สอดแทรกพระธรรมได้ หากเกิดอกุศลกับผุ้ฟังอีก ผู้กล่าวก็ควรเคารพพระธรรมไม่แสดงสิ่งที่สูงค่าให้เสียโดยเปล่าประโยชน์ไป
ขออนุโมทนา
ขอบพระคุณครับ คือ จริงๆ พ่อกับแม่ท่านก็เริ่มสนใจหันมาฟังมาศึกษาพระธรรมเป็นเรื่องเป็นราวพอสมควรแล้ว แต่ว่าบางครั้งอาจเป็นความถือดีของเราเองที่พยายามจะสอนพ่อแม่ด้วยคิดว่า อ่านและฟังพระธรรมมานานกว่า ทรงจำหรือรู้อะไรมากกว่า ก็เลยเริ่มอยากสอนน่ะครับ ซึ่งพ่อแม่ท่านก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว ในขณะที่ผมยังเด็กเลยไม่ค่อยชอบให้ผมสอนนัก ท่านบอกว่าท่านอยากฟังพระธรรมของท่านอาจารย์ด้วยตัวท่านเอง แค่เปิดให้ท่านฟังก็พอแล้ว ไม่ต้องพยายามมาสอนเพราะอาจจะถูกๆ ผิดๆ แต่ผมก็ไม่พอใจที่ท่านไม่รับฟังผมและไม่ยอมรับว่าผมรู้พระไตรปิฏกมากกว่า เลยมักจะทะเลาะกันน่ะครับ ถ้าลดความสำคัญตนตงนี้ลงได้ก็คงจะดี แต่รู้สึกว่าพอศึกษาพระธรรมไปแล้วกลายเป็นตนเองรู้มาก มีมานะครับ จะทำอย่างไรดี
พระธรรมและความเข้าใจเท่านั้นที่จะขัดเกลาและรู้ว่าอะไรควรไม่ควร ซึ่งกิเลสยังมีมากและยังเป็นธรรมดา ครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงเป็นคําจริงเป็นคําอนุเคราะห์เกื้อกูลให้เข้าใจถูกเห็นถูกตามความเป็นจริงพระธรรมเป็นประโยชน์สําหรับผู้ที่ได้สะสมเหตุที่ดีมาแล้วเป็นผู้มีศรัทธาเห็นประโยชน์ของพระธรรมได้ยินได้ฟังมาแล้วในอดีตส่วนบุคคลผู้ที่ไม่ได้สะสมบุญมาย่อมไม่ได้รับประโยชน์จากพระธรรมพระธรรมย่อมเป็นสิ่งที่ไม่มีค่าสําหรับผู้นั้น ประการที่สําคัญที่ควรจะตระหนักอยู่เสมอคือเราไม่สามารถทําให้คนทุกคนหันมาเป็นผู้สนใจศึกษาพระธรรมเหมือนกันหมดหรือไม่สามารถทําให้ทุกคนดําเนินชีวิตเป็นไปอย่างที่เราคิดได้ เพราะเป็นไปตามการสะสมของแต่ละบุคคลจริงๆ เพราะฉะน้ันแล้วกิจที่ควรทําสําหรับผู้ที่เห็นประโยชน์ของพระธรรมก็คือจะต้องมีความอดทนมีความเพียรมีความจริงใจที่จะฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมอบรมเจริญปัญญาต่อไปไม่ละเลยโอกาสที่สําคัญในชีวิตที่จะทําให้ตนเองได้เข้าใจถูกเห็นถูกในธรรมตามความเป็นจริงซึ่งเป็นขณะที่ประเสริฐและหายากเป็นอย่างยิ่งครับ
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ
ขออนุโมทนาครับ
ขออนุโมทนาค่ะ
ขออนุโมทนาสาธุ
อนุโมทนา ครับผม
ขออนุโมทนาครับ