โดย yoyo  13 ก.พ. 2552

หัวข้อหมายเลข 11260

กระผมเข้าใจเรื่องการทำบุญ ดังนี้ครับ คือ

- คนที่หมดกิเลส คนประเภทนี้เขาทำบูไม่หวังผลตอบแทนและไม่อยากได้บุญ แต่ที่ เขาทำบุญก็เพราะว่ามันเป็นบุญ คือทำบุญแล้วทำให้สบายใจอย่าหวังสิ่งตอบแทน กระผมอ่านแล้วก็เข้าใจ

....แต่...

(1) คนยังมีกิเลสอย่างกระผมนั้นยังเข้าใจอยู่ดีว่า การที่เราทำบูยอุทิศส่วนกุศลไปให้ แก่ผู้ล่วงลับไปแล้วก็ดี ทำบุญอุทิศให้คนอื่นก็ดี ให้สรรพสัตว์ก็ดี อย่างนี้กระผมเข้าใจ ว่าการที่เราทำบุญให้ผู้อื่นก็แสดงว่าผู้อื่นได้บุญนั้นแต่เราไม่ได้บุญเพราะเราทำให้แก่ผู้ อื่นไปแล้ว

(2) และเข้าใจว่าหากเราต้องการบุญกุศลเราต้องทำบุญทำทานเพื่อเป็นกุศลผลบุญ โดยไม่อุทิศให้แก่ใคร การทำบุญอย่างนี้กระผมเข้าใจว่าบุญที่เราทำบุญนั้นจึงเป็นของ เรา

ทั้งข้อ (1) และ ข้อ (2) กระผมเข้าใจถูกหรือไม่ครับ หากไม่ถูกต้องอย่างไรขอเมตตา

ช่วยให้ความรู้แก่กระผมด้วยครับ ขอขอบคุณครับ

ความคิดเห็น 1    โดย prachern.s  วันที่ 15 ก.พ. 2552

๑.,๒.การให้ทานแต่ละครั้ง เพราะมีเจตนาสละ เจตนาให้ จึงให้ได้ ขณะนั้นสภาพของจิตเป็นกุศล จิตที่เป็นกุศลชื่อว่า บุญ การอุทิศส่วนบุญให้แก่ผู้ล่วงรับไปแล้วเป็นบุญอีกประเภทหนึ่ง เมื่อเขารับรู้อนุโมทนาในบุญของเรา จิตของเขาก็เป็นบุญอีกประเภทหนึ่ง ถ้าทำบุญแล้วไม่อุทิศส่วนบุญแก่ผู้อื่น เป็นบุญเพียงประเภทเดียวคือทานเท่านั้น

ความคิดเห็น 2    โดย suwit02  วันที่ 18 ก.พ. 2552

ขออนุญาตเสริมความเห็นที่ 1 ด้วยกระทู้ดังต่อไปนี้

การอุทิศบุญทันทีหลังจากให้ทาน (ความคิดเห็นที่ 5)

ทำบุญ อุทิศส่วนกุศลไปให้ผู้อื่นได้หรือไม่

การอุทิศบุญ การโอนบุญ การเบิกบุญ

ขออนุโมทนาครับ