สัตตปัณณิยเถราปทานที่ ๕ (๓๗๕) ว่าด้วยผลแห่งกาลบูชาด้วยต้นตีนเป็ด
โดย บ้านธัมมะ  29 พ.ย. 2564
หัวข้อหมายเลข 41377

[เล่มที่ 71] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 851

เถราปทาน

โพธิวันทนวรรคที่ ๓๘

สัตตปัณณิยเถราปทานที่ ๕ (๓๗๕)

ว่าด้วยผลแห่งกาลบูชาด้วยต้นตีนเป็ด


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 71]



ความคิดเห็น 1    โดย บ้านธัมมะ  วันที่ 20 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 851

สัตตปัณณิยเถราปทานที่ ๕ (๓๗๕)

ว่าด้วยผลแห่งกาลบูชาด้วยต้นตีนเป็ด

[๓๗๗] พระสัมพุทธเจ้าผู้เป็นนายกของโลก พระนามว่า สุมนะ เสด็จอุบัติแล้ว เรามีจิตเลื่อมใสโสมนัส ได้บูชาต้นตีนเป็ด (อันเป็นไม้โพธิ์).

ในกัปที่แสนแต่กัปนี้ เราได้บูชาต้นตีนเป็ด ด้วยการบูชา นั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการบูชาต้นตีนเป็ด.

การที่เราได้มาในสำนักของพระพุทธเจ้าของเรา เป็นการ มาดีแล้วหนอ วิชชา ๓ เราบรรลุแล้วโดยลำดับ คำสอนของ พระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว.

เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ถอนภพทั้งปวงขึ้นได้หมดแล้ว ตัดกิเลสเครื่องผูกดังช้างตัดเชือกแล้ว เป็นผู้ไม่มีอาสวะอยู่.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระสัตตปัณณิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบสัตติปัณณิยเถราปทาน