เรียนอาจารย์ทั้งสองท่าน

"กุศลจิตเกิดทุกครั้ง..เวทนาที่เกิดร่วมด้วยต้องเป็นโสมนัสทุกครั้งหรือไม่อย่างไรครับ ขอความอนุเคราะห์อาจารย์ช่วยกรุณาให้คำอธิบายด้วยครับ ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เป็นสภาพธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัย กุศลจิต บางขณะเกิดขึ้นประกอบด้วยโสมนัสก็มี บางขณะประกอบด้วยความรู้สึกเฉยๆ คือ อุเบกขาเวทนาก็มี โดยไม่ปะปนกัน ดังนั้น ทุกครั้งที่กุศลจิตเกิดขึ้น ไม่ใช่ว่าจะต้องมีความรู้สึกโสมนัส เสมอ ครับ ซึ่งจะเห็นได้จริงว่า บางครั้งที่กุศลจิตเกิด เช่น รู้สึกสุขใจที่ได้ฟังพระธรรมเข้าใจ ขณะนั้นมีโสมนัสเกิดร่วมด้วย แต่บางครั้งที่ได้เจริญกุศล เป็นเพียงความรู้สึกเฉยๆ ไม่ได้มีความปลาบปลื้มเลย ก็มี ขณะนั้น ก็เป็นเพียงความรู้สึกเฉยๆ สภาพธรรมเป็นจริงอย่างไรก็เป็นจริงอย่างนั้น ยากที่จะรู้ แม้ว่ามีจริงๆ เกิดขึ้นจริงๆ เพราะฉะนั้นแล้ว จึงต้องอาศัยการฟังพระธรรมให้เข้าใจ ต่อไป ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

เวลาที่กุศลจิตเกิดบางครั้งเวทนาก็ประกอบด้วยความดีใจก็มี บางครั้งเวทนาก็เฉยๆ หรือ กุศลจิตเกิดไม่ประกอบด้วยปัญญาก็ได้ ประกอบด้วยปัญญาก็ได้ตามเหตุปัจจัย ค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ