ที่อ้างว่า...รักๆ นั้น รักใคร??

รัก...ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์?

รัก...บิดา มารดา สามี ภรรยา บุตร เพื่อน?

หรือว่า...จริงๆ แล้ว "รักตัวเองที่สุด???"

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัยเชิญคลิกอ่านที่นี่ครับรักใครมากที่สุดถ้ารักตนเองน้อยลง ก็จะเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมได้มาก

ผู้รักตนจึงไม่ควรเบียดเบียนผู้อื่น [มัลลิกาสูตร] คนที่ท่านรักเป็นสัตบุรุษหรืออสัตบุรุษ [ปราภวสูตรที่ ๖]ผู้รักษาตน

เรารักสุขเกลียดทุกข์ฉันใด สัตว์อื่นก็เหมือนกันฉันนั้นขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

รักตนต้องไม่ทำให้ตนเองและคนอื่นเดือดร้อน พร้อมกับอบรมปัญญาเพื่อขัดเกลากิเลส

ให้ยิ่งขึ้นไป ผู้ที่เป็นคนดีจะไม่เป็นพิษเป็นภัยกับคนอื่นเลย ถ้าต่างคนต่างเป็นอย่างนี้

สังคมก็จะร่มเย็นอยู่กันอย่างมีความสุขค่ะ

แต่ละบุคคลมีกิเลสมากมายด้วยกันทั้งนั้น เพราะได้สั่งสมมาอย่างเนิ่นนานในสังสารวัฏฏ์ ถึงแม้จะมีกิเลสมาก ก็ไม่พึงท้อถอยในการศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรมต่อไป เพราะเมื่อได้ศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรม ความเข้าใจก็จะค่อยๆ เพิ่มขึ้นเจริญขึ้นทีละเล็กทีละน้อย การที่จะประจักษ์แจ้งลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ว่าธรรมเป็นธรรมจริงๆ ไม่เป็นเรา ไม่ใช่เรา ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตนนั้นย่อมมีได้ เพราะอบรมเจริญปัญญา ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์

รักบิดา มารดา สามี ภรรยา บุตร

รักญาติสนิท มิตรสหาย

รักมากที่สุดแค่ไหน ตราบใดที่ยังเป็นปุถุชนคงต้องยอมรับความจริงว่า มี ตน นี้แหละ เป็นที่รักที่พอใจมากที่สุด ทั้งรักทั้งหลง เอาอกเอาใจสารพัด ไม่ยอมสลัดออกง่ายๆ ซ้ำร้าย ยังกลัวการสละ ตัวตน นี้ออกไปอีกด้วย

ถ้าไม่ได้ฟังธรรม ก็คงยังกอดรัด ตัวตน ด้วยความรักความหลงไม่คลาย เพราะทุกวันนี้ก็ยังกอดอยู่ แน่นด้วย แต่แน่นน้อยกว่าเมื่อก่อนนิดนึง

๑๑๑๑๑๑๑๑๑

ขออนุโมทนาคุณ pannipa.v

ขออนุโมทนาในกุศลจิตและกุศลวิริยะของทุกท่านค่ะ

สาธุ

ชนบางพวกย่อมประพฤติทุจริตด้วยกาย วาจา ใจ ชนเหล่านั้นไม่ชื่อว่ารักตน

ชนบางพวกย่อมประพฤติสุจริตด้วยกาย วาจา ใจ พวกเหล่านั้นชื่อว่ารักตน

ขออนุโมทนาค่ะ

(คิดถึงป้าจายจัง......)

เห็นด้วยค่ะ แม้ได้ศึกษาแล้วว่า เรา นั้นไม่มี แต่ก็ยัง รักๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แต่ตัวเอง

เห็นแต่ตัวเรา เพราะอวิชชาท่วมท้น นั่นแล......

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า

อนุโมทนา

ส่วนใหญ่เรารักสุขเวทนา ปรารถนาสุขเวทนาที่เกิดขึ้นเพราะเห็นได้ยิน สัมผัสเมื่อไม่รู้ความจริงก็ยึดสุขเวทนานั้นเป็นที่ตั้งว่าเป็นเรา เป็นของเรา ก่อให้เกิดการแสวงหาแต่สุขเวทนานั้นๆ ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย จะได้หรือจะไม่ได้ตามปรารถนา ก็เป็นทุกข์เพราะจิตเป็นไปกับอกุศลมีแต่ความหวั่นไหว มีแต่ความไม่สงบ มีแต่เยื่อใย มีแต่ความผูกพันหลงคิดว่าตนเองเป็นที่รักที่สุด บำเรอตนเองเป็นไปกับสุขนานัปประการแต่ความจริง เกือบตลอดทั้งวัน ถูกอกุศลของตนเองทำร้ายอยู่ไม่ขาดถ้าปัญญาไม่เกิดก็จะไม่รู้ว่าศัตรูใกล้ที่หลอกให้หลงรักตนเองมีอยู่ในขณะนี้นี่เอง

...ขออนุโมทนาครับ...

เพราะเยื่อใยและความผูกพัน โลภะ โทสะ โมหะ ตัดไม่ขาด ละไม่ลง หลงลืมเกือบทั้งวันเพราะยังเป็นเรา

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนา

K PANNIPA.V

สำหรับกระทู้นี้ค่ะ

you (บิดา มารดา สามี ภรรยา บุตร ญาติสนิท มิตรสหาย) ไม่มี..myself..ก็ไม่มี

ความรักที่ควรเป็นคือเมตตา..รักแบบอื่นเป็นอกุศล (โลภะ) ..

อกุศลทำลายได้ทั้งตนเองและผู้อื่น
ความรักด้วยเมตตา ไม่มีการหวังผลตอบแทน แม้เพียงให้ผู้อื่นเห็นความดีของตน จึงไม่เป็นเหตุแห่งความทุกข์ ความเสียใจเนื่องจากความผิดหวังในภายหลัง

อนุโมทนาคะ.