นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทธสฺส
นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทธสฺส
นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทธสฺส
พุทฺธํ สรณํ คจฺฉามิ
ธมฺมํ สรณํ คจฺฉามิ
สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ

•••..... ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย .....•••

พระสูตร ที่จะนำมาสนทนาออนไลน์

วันเสาร์ที่ ๒๖ กันยายน ๒๕๖๓

เวลา ๐๙.๐๐ - ๑๒.๐๐ น.

เรื่องการฟังธรรม

...จาก...

[เล่มที่ 41] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๒ หน้าที่ ๓๕๗

...นำสนทนาโดย...

อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์

และคณะวิทยากร

[เล่มที่ 41] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๒ หน้าที่ ๓๕๗

เรื่องการฟังธรรม

* ข้อความเบื้องต้น *

พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภการฟังธรรมตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "อปฺปกา เต มนุสฺเสสุ" เป็นต้น

* คนอาศัยภพ แล้วติดภพ มีมาก *

ดังได้สดับมา พวกมนุษย์ผู้อยู่ถนนสายเดียวกัน ในกรุงสาวัตถี เป็นผู้พร้อมเพรียงกัน ถวายทานโดยรวมกันเป็นคณะแล้ว ก็ให้ทำการฟังธรรมตลอดคืนยังรุ่ง แต่ไม่อาจฟังธรรมตลอดคืนยังรุ่งได้ บางพวกเป็นผู้อาศัยความยินดีในกาม ก็กลับไปเรือนเสียก่อน บางพวก เป็นผู้อาศัยโทสะ ไปแล้ว แต่บางพวกง่วงงุนเต็มที นั่งสัปหงกอยู่ในที่นั้นนั่นเองไม่อาจจะฟังได้ ในวันรุ่งขึ้น พวกภิกษุยังถ้อยคำให้ตั้งขึ้นในโรงธรรมเจาะจงถึงเรื่องนั้น พระศาสดาเสด็จมา ตรัสถามว่า "ดูกร ภิกษุทั้งหลายบัดนี้ พวกเธอนั่งสนทนากันด้วยเรื่องอะไรหนอ?" เมื่อภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า "ด้วยเรื่องชื่อนี้" จึงตรัสว่า "ดูกร ภิกษุทั้งหลาย ธรรมดาสัตว์เหล่านี้ อาศัยภพแล้ว เลยข้องอยู่ในภพนั่นเอง โดยดาษดื่น ชนิดผู้ถึงฝั่งมีจำนวนน้อย" เมื่อจะทรงสืบอนุสนธิแสดงธรรม ได้ตรัสพระคาถาเหล่านี้ว่า :-

"บรรดามนุษย์ ชนผู้ถึงฝั่งมีจำนวนน้อย ฝ่ายประชานอกนี้ เลาะไปตามตลิ่งอย่างเดียว ก็ชนเหล่าใดแล ประพฤติสมควรแก่ธรรมในธรรมที่เรากล่าวชอบแล้ว ชนเหล่านั้นล่วงบ่วงมารที่ข้ามได้ยากอย่างเอกแล้ว จึงถึงฝั่ง"

* แก้อรรถ *

บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า อปฺปกา คือ นิดหน่อย ได้แก่ ไม่มาก

บทว่า ปารคามิโน คือ บรรลุพระนิพพาน บาทพระคาถาว่า อถายํ อิตรา ปชา ความว่า ฝ่ายประชาที่เหลือนี้ใด ย่อมเลาะไปตามริมตลิ่ง คือ สักกายทิฏฐิ นี้แล มากนัก

บทว่า สมฺมทกฺขาเต คือ ตรัสโดยชอบ ได้แก่ ตรัสถูกต้อง

บทว่า ธมฺเม คือ ในเทศนาธรรม

บทว่า ธมฺมานุวตฺติโน ความว่า ประพฤติสมควรแก่ธรรม ด้วยสามารถแห่งการฟังธรรมนั้นแล้ว บำเพ็ญปฏิปทาเหมาะแก่ธรรมนั้นแล้ว กระทำมรรคผลให้แจ้ง

บทว่า ปารเมสฺสนฺติ ความว่า ชนเหล่านั้น คือ เห็นปานนั้น จึงถึงฝั่ง คือนิพพาน

บทว่า มจฺจุเธยฺยํ ได้แก่ วัฏฏะอันเป็นไปใน ๓ ภูมิ อันเป็นสถานที่อยู่อาศัยของมัจจุ กล่าวคือกิเลสมาร

บทว่า สุทุตฺตรํ ความว่า ชนเหล่าใดประพฤติธรรมสมควรแก่ธรรม ชนเหล่านั้นล่วงคือเลยบ่วงมารที่ข้ามได้ยากอย่างเอก คือ ก้าวล่วง ได้ยากนักแล้วนั้น จักถึงฝ่ายคือพระนิพพาน

ในเวลาจบเทศนา ชนเป็นอันมาก บรรลุอริยผลทั้งหลาย มีโสดาปัตติผลเป็นต้น ดังนี้
เรื่องการฟังธรรม จบ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ข้อความโดยสรุป

เรื่องการฟังธรรม

พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงปรารภเหตุการณ์ที่ภิกษุทั้งหลายสนทนากันว่า เมื่อคฤหัสถ์ในกรุงสาวัตถี ถวายทานแล้ว ได้ให้มีการฟังธรรมตลอดคืนยังรุ่ง แต่คฤหัสถ์บางพวก อาศัยความยินดีในกามก็ต้องกลับบ้านไปก่อน บางพวกก็เกิดโทสะ บางพวกก็ง่วงไม่สามารถฟังธรรมได้ จึงตรัสพระคาถา ว่า

"บรรดามนุษย์ ชนผู้ถึงฝั่งมีจำนวนน้อย ฝ่ายประชานอกนี้ เลาะไปตามตลิ่งอย่างเดียว ก็ชนเหล่าใดแล ประพฤติสมควรแก่ธรรมในธรรมที่เรากล่าวชอบแล้ว ชนเหล่านั้นล่วงบ่วงมารที่ข้ามได้ยากอย่างเอกแล้ว จึงถึงฝั่ง" (ตามข้อความที่ปรากฏในพระสูตร)
ขอเชิญศึกษาเพิ่มเติมได้ที่หัวข้อด้านล่างครับ
ไม่ควรล่วงเลยขณะที่ได้ฟังพระธรรม

ไหนๆ ก็ต้องตาย...ศึกษาพระธรรมให้เข้าใจดีกว่า

ก่อนที่วันนั้นจะมาถึง เราควรทำอะไร

โทษของโลภะ

เผาไหม้ด้วยโทสะ

ถีนมิทธะ [ธรรมสังคณี]

ปฏิบัติธรรม สมควรแก่ธรรม

ฝั่งนี้ กับ ฝั่งโน้น

ควรได้ประโยชน์ จากการเกิดเป็นมนุษย์

ทำไมชาวพุทธต้องฟังพระธรรม
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ