1. ถ้ามีภิกษุผู้เข้าใจผิดว่าตนบรรลุธรรมเป็นอริยะบุคคล แล้วบอกกล่าวกับบุคคลใกล้ชิด ภิกษุผู้นั้นเป็นอาบัติปาราชิกหรือไม่

2. ถ้าเกิดอกุศลจิตขึ้นจะถือว่าเป็นการล่วงอกุศลกรรมบท 10 อย่างใดอย่างหนึ่งหรือไม่

3. พระและฆราวาสที่นั่งสมาธิแล้วได้พบพระพุทธเจ้าจากการนั่งสมาธินั้นเป็นไปได้หรือไม่

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

1. ถ้ามีภิกษุผู้เข้าใจผิดว่าตนบรรลุธรรมเป็นอริยะบุคคล แล้วบอกกล่าวกับบุคคลใกล้ชิด ภิกษุผู้นั้นเป็นอาบัติปาราชิกหรือไม่

พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ทุติยภาค เล่ม ๒ - มุสาวาทวรรค สิกขาบทที่ ๘ หน้าที่ ๑๙๙ ว่า

พระบัญญัติ

๕๗. ๘. อนึ่ง ภิกษุใดบอกอุตริมนุสธรรมแก่อนุปสัมบัน เป็นปาจิตตีย์ เพราะมีจริง.

คำว่า อุตริมนุสธรรม ได้แก่ คุณธรรมที่เหนือมนุษย์ ได้แก่ ฌาน มรรคผล

คำว่า อนุปสัมบัน ในสิกขาบทนี้ หมายถึง ผู้ที่มิได้เป็นภิกษุ ภิกษุณี (สมัยนี้ไม่มีภิกษุณีแล้ว)

การบอกกับผู้ใกล้ชิดในคุณที่มีจริงแก่อนุปสัมบันต้องอาบัติปาจิตตีย์แต่ไม่ถึงปาราชิกครับ

2. ถ้าเกิดอกุศลจิตขึ้นจะถือว่าเป็นการล่วงอกุศลกรรมบท 10 อย่างใดอย่างหนึ่งหรือไม่

ยังไม่ถึงครับ ต้องล่องออกมาทางกาย วาจา แม้มโนกรรมก็ต้องแสดงออกมาทางกายทวาร วจีทวาร

3. พระและฆราวาสที่นั่งสมาธิแล้วได้พบพระพุทธเจ้าจากการนั่งสมาธินั้นเป็นไปได้หรือไม่

พระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว ไม่มีการเกิดขึ้นของขันธ์ ๕ อีก จึงไม่มีทางที่จะไปพบพระพุทธเจ้าได้ครับ

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาครับ