ผมเคยอ่านหนังสือจ.ม.จากนี่น่า มีรายละเอียดบทหนึ่งที่สงสัย อยากถามครับว่า

"ความสุขที่แท้จริง คือการทำตามอารมณ์ที่คนอื่นพอใจเป็นสำคํญ" แต่เราคิดว่าเรื่องนั้นไม่ถูกต้อง เราควรหลีกเลี่ยงหรือปฏิบัติตาม ช่วยแนะนำด้วยครับ ขอบพระคุณครับ

ขอนอบน้อมแด่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

จากประโยคที่คุณกล่าวมานั้น ข้อความอธิบายว่า การคำนึงถึงความรู้สึกของคนอื่นด้วยความปรารถนาดี ซึ่งก็เป็นเรื่องของสติที่ระลึกได้ในทางกุศลในชีวิตประจำวัน ไม่ได้หมายความว่าจะต้องไปตามใจบุคคลอื่น แต่เข้าใจบุคคลอื่นในสิ่งที่บุคคลอื่นกระทำและการกระทำของเราก็คำนึงถึงบุคคลอื่นว่าจะเป็นอย่างไรในการกระทำที่เรากระทำไป ซึ่งขณะนั้นก็เป็นความสุข สุขเพราะเป็นกุศล สุขเพราะเข้าใจและเห็นใจ ไม่ใช่ความ

สุขที่เกิดจากการหาอารมณ์ที่ดีๆ เพื่อตอบสนองตนเอง แต่เป็นความสุขที่เกิดจากความเข้าใจผู้อื่นและปรารถนาดีต่อผู้อื่นครับ ขออนุโมทนา

กุศลธรรม เป็นธรรมฝ่ายดี เป็นธรรมที่ดีงาม ให้ผลเป็นสุข ไม่นำความทุกข์มาให้ขณะที่กุศลจิตเกิด มีความปรารถนาดีที่จะช่วยเหลือ เกื้อกูล อำนวยความสะดวกให้แก่บุคคลอื่นในด้านต่างๆ นั้น เป็นสภาพธรรมฝ่ายดี ควรที่จะอบรมเจริญให้มีขึ้นเพราะเราไม่ได้เกิดมาอยู่ในโลกนี้เพียงคนเดียว เราอยู่กันหลายคน ฉะนั้นแล้วความเป็นผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารี ให้สิ่งที่ดีมีประโยชน์แก่บุคคลอื่น ช่วยเหลือในด้านต่างๆ เท่าที่พอจะช่วยเหลือได้ ไม่ว่าจะด้วยกาย ด้วยวาจา ซึ่งออกมาจากจิตใจที่ดีงาม จึงเป็นสิ่งที่จะอบรมเจริญให้มีขึ้นในชีวิตประจำวัน ประโยชน์ก็จะเกิดขึ้นแก่ผู้อื่น (และแก่ตนเองด้วย เพราะเป็นกุศลจิต) ครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

ถ้าเป็นอกุศลควรหลีกเลี่ยงได้เป็นการดีค่ะ