เห็นผิดมานานแสนนาน เพราะไม่รู้ความจริงของเห็น จึงเห็นเป็นคน เป็นสัตว์ เป็นสิ่งต่างๆ หลังเห็นจึงเกิดความติดข้อง เกิดอกุศลต่างๆ มากมาย เนิ่นช้าไปเท่าไรแล้ว เห็นขณะนี้ก็ไม่เข้าใจ อวิชชาและโลภะเป็นเครื่องเนิ่นช้า จึงต้องฟังพระธรรมให้เข้าใจความจริงของเห็นได้ยิน ... และคิดนึก (สิ่งที่กำลังปรากฏในชีวิตประจำวัน) เพื่อคลายความไม่รู้ จนกว่าสภาพธรรมแต่ละอย่างปรากฏตามความเป็นจริง จึงจะไม่เนิ่นช้า เมื่อไรจะมั่นคงในความเป็นธรรมะแต่ละอย่าง เห็น ได้ยิน ติดข้อง ไม่พอใจตระหนี่ มานะ ... และคิดนึก ไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็มีสภาพธรรมให้ระลึกได้ ขณะใดที่สติสัมปชัญญะไม่เกิด จะเนิ่นช้าแค่ไหน มากน้อยตัวเองเท่านั้นที่รู้ ถ้าไม่รู้สิ่งที่มีจริงไม่ฟังให้เข้าใจขณะนี้ ธรรมที่กำลังปรากฏ แต่ละอย่าง ... กำลังเนิ่นช้าหรือเปล่า ขณะนี้เข้าใจสิ่งที่มีจริง ระลึกทันที ... ไม่เนิ่นช้า

กำลังเห็นเป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใด เป็นเครื่องเนิ่นช้าก็ไม่รู้ แม้ต้องการฟังพระธรรมมากๆ เป็นทาสของโลภะหรือเปล่า ตกเป็นทาสของนายใหญ่ก็ไม่รู้ ความเข้าใจสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏขณะนี้ต้องตระเตรียมไหม ... เพราะเข้าใจความเป็นอนัตตา ไม่มีใครตระเตรียมอะไรได้เลย เพราะสภาพธรรมแต่ละขณะเกิดขึ้นแล้วดับไปอย่างรวดเร็ว แม้ฟังอยู่ขณะนี้ว่า สิ่งที่กำลังปรากฏเป็นสิ่งที่ควรรู้ยิ่ง แม้ไฟกำลังไหม้ศีรษะอยู่ สิ่งที่ควรรู้ยิ่ง ก็คือสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏขณะนี้

วันนี้รู้จักเครื่องเนิ่นช้าหรือยัง หรือเป็นไปกับเครื่องเนิ่นช้า

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ อย่างยิ่งค่ะ

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

กำลังเห็นเป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใด เป็นเครื่องเนิ่นช้าก็ไม่รู้ ...

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาพี่เมตตา และทุกๆ ท่านครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ทิฏฐิ ตัณหา มานะ เป็นเครื่องเนิ่นช้า

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ขอขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ