อจ. คะ ทุกข์ใหญ่หลวงที่สุดก็คงไม่มีอะไรเกินความพลัดพรากจากกัน ฟังธรรมะมาพอประมาณโดยเฉลี่ยวันละ 5 ชม. ทำงานไปก็ฟังไปด้วย ขณะที่ฟังใจก็สงบและเห็นเป็นจริงตามคำสั่งสอนของพุทธองค์ แต่พอเกิดเหตุการณ์จริงก็ทำใจแทบไม่ได้ กังวลคิดปรุงแต่งไปต่างๆ นาๆ ใจก็ฟุ้งซ่านเหมือนยืนอยู่กับความทุกข์เพียงคนเดียว พยายามบอกกับตัวเองเสมอว่าขอมีพระธรรมเป็นหลักของชีวิต อาจารย์คะ เมื่อไรเราจะเข้าใจอย่างแท้จริง อย่างมีสติและปัญญา

เมื่ออบรมปัญญินทริย์จนแก่กล้า ย่อมรู้แจ้งเห็นอริยสัจจธรรมตามความเป็นจริง ผู้ที่ไม่มีความหวั่นไหวไปกับเหตุการณ์ต่างๆ คือ พระอรหันต์เท่านั้น ปุถุชนย่อมมีความหวั่นไหวเป็นธรรมดา แต่สติระลึกรู้ได้แม้ขณะที่กังวล

อจ. คะ ทุกข์ใหญ่หลวงที่สุดก็คงไม่มีอะไรเกินความพลัดพรากจากกัน ฟังธรรมะมาพอประมาณโดยเฉลี่ยวันละ 5 ชม.

เชิญท่านรับฟังและพิจารณาข้อความในพระสูตร...

วิสาขาสูตร

ขออนุโมทนาครับ