กรณีภิกษุในปัจจุบันมีผิดพระวินัยเช่น ปาจิตตีย์ เรื่องใช้เงินเกี่ยวกับสิ่งที่จำเป็น หรือบางท่านเคยติดบุหรี่ ยังเลิกไม่ขาด จึงยังได้ใช้เงินอยู่ ขอความเห็นให้เกิดปัญญาด้วยครับ และคำแนะนำ

ควรศึกษาพระธรรมและเจริญกุศลต่อไปครับ ถ้าหากว่าเราไม่อยู่ในวิสัยที่จะเกื้อกูลให้พระท่านเกิดสติ ก็ไม่ควรใส่ใจในโทษของท่านด้วยอกุศลจิต อย่างไรก็ตาม ความผิดของผู้อื่นเป็นสิ่งที่ยากที่จะไม่คิดถึงได้ เมื่อห้ามไม่ได้ สิ่งนั้นก็ควรจะเป็นที่ตั้งให้เกิดกุศลจิต สลดสังเวชในความมีกำลังของธรรมฝ่ายอกุศล โดยไม่ใช่การเพ่งในโทษของภิกษุบุคคล เมื่อเห็นในโทษคือความไม่ถูกต้อง ไม่สมควรของผู้อื่น ควรน้อมเข้ามาใส่ใจในโทษคือความไม่ดีที่ยังมีอยู่ของตน เพื่อละ เพื่อขัดเกลา และควรพิจารณาว่าขณะที่กำลังคิดถึงผู้อื่น คิดด้วยอะไร มีเมตตา กรุณา หรือ อุเบกขาหรือไม่ หรือว่าเป็นไปกับ อกุศลจิต โดยตลอด และที่สำคัญจนกว่าจะไม่ลืมว่าทั้งหมดเป็นธรรม แม้ขณะที่คิดถึงความไม่ดีของผู้อื่น ขณะนั้นก็ไม่ใช่เรา เป็นจิต เจตสิก เป็นนามธรรม ซึ่งเกิดตามเหตุปัจจัย เกิดแล้วก็ดับไปเท่านั้น ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตนครับ

ควรพิจารณาว่า ขณะที่กำลังคิดถึงผู้อื่น คิดด้วยอะไรฯ

ขออนุโมทนาค่ะ

สลดสังเวชในกำลังของอกุศลธรรม แทนที่จะเพ่งโทษผู้อื่น ซึ่งเป็นเพียงจิต เจตสิก รูป ไม่ใช่ตัวตน สัตว์ บุคคล...

ขออนุโมทนาค่ะ....

ขออนุโมทนาครับ