* พระธรรม คือคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่เกิดจากการทรงตรัสรู้ธรรมทั้งหลายตามความเป็นจริงอย่างถึงที่สุด พระธรรมจึงละเอียด ลึกซึ้ง เห็นได้ยากยิ่ง เพราะไม่เหมือนความคิด ความรู้ ของคนทั่วไป

* ชีวิตที่ผ่านมาในแต่ละภพชาติของผู้ที่ยังไม่ได้ดับกิเลส ก็มีการสะสมความไม่รู้ตามความเป็นจริงของสิ่งที่กำลังปรากฏ มาอย่างมากมาย จึงคุ้นชินที่จะคิดไปตามการสะสมความไม่รู้อยู่เสมอ

* ถ้าฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมอย่างผิวเผิน คือคิดไปตามความคิดของตนเอง หรือเชื่อตามคำสอนของผู้อื่น ซึ่งไม่ตรงตามความเป็นจริงที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ก็จะไม่ได้สาระจากพระธรรม และยังเกิดโทษ คือความเห็นผิดอีกด้วย

* การศึกษาพระไตรปิฏกผิด มีโทษ คือ

- ถ้าศึกษาพระวินัยผิด ก็จะเป็นผู้ทุศีล

- ถ้าศึกษาพระสูตรผิด ก็จะเป็นผู้มีความเห็นผิด (เช่น คิดว่ามีตัวตนที่จะทำ ที่จะเพียร เป็นต้น)

- ถ้าศึกษาพระอภิธรรมผิด ก็จะเป็นผู้ฟุ้งซ่านในเรื่องราวของพระอภิธรรม (แบบวิชาการ)

* ดังนั้น การฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม ต้องไม่ผิวเผิน ที่จะคิดเอง แล้วคิดว่ารู้แล้ว แต่ต้องไตร่ตรองตามคำจริงแต่ละคำ ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง เพื่อค่อยๆ เข้าใจในความเป็นธรรม ทีละเล็กละน้อย

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขออนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

กราบยินดีในกุศลจิตค่ะ