สนทนาปัญหาธรรม วันอังคารที่ ๑๖ มกราคม ๒๕๖๗

[เล่มที่ 34] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาตเล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ 482 ปริสาสูตร"

"บริษัทที่สามัคคีกัน เป็นอย่างไร ในบริษัทใด ภิกษุทั้งหลาย พร้อมเพรียงกัน ชื่นบานต่อกันไม่วิวาทกัน (กลมเกลียวเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน) เป็นประหนึ่งว่า นมประสมกับน้ำ มองดูกันและกันด้วยปิยจักษุ (คือ สายตาของคนที่รักใคร่กัน) บริษัทนี้เรียกว่า บริษัทที่สามัคคีกัน

อ.อรรณพ: ในระยะนี้ในปีที่ผ่านมานี้ หรือในช่วงที่สมมติว่า ปีใหม่ก็ดี หรือท่านอาจารย์ก็เจริญกุศลมามากมาย ซึ่งในช่วงนี้ก็เหมือนกับเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้มีการเผยแพร่พระธรรมให้กว้างไกลขึ้น อย่างเช่น ล่าสุดที่ได้ไปสนทนาที่จังหวัดอุดรธานี แล้วก็มีโอกาสได้ข้ามไปฝั่งลาวด้วย พระธรรมที่ท่านอาจารย์ได้แสดง และก็ได้ร่วมสนทนากันหลายๆ ท่านก็เป็นประโยชน์อย่างยิ่งเลยครับ ก็เห็นถึงศรัทธาของท่านผู้จัด ความร่วมแรงร่วมใจกัน ก็ขอกราบท่านอาจารย์ที่ไปอุดร และเวียงจันทร์มาในคราวนี้ครับ ท่านอาจารย์มีความเห็นอย่างไรบ้างครับ

ท่านอาจารย์: ไปไหนก็เป็นธรรมทั้งนั้นค่ะ คุณอรรณพ เหมือนกันไหม เห็น ได้ยิน ได้กลิ่นลิ้มรส รู้สิ่งที่กระทบสัมผัส คิดนึก

อ.อรรณพ: ตอนนี้คิดว่า ไม่ไปไหน อยู่บ้านออนไลน์ก็เป็นธรรม

ท่านอาจารย์: ทุกอย่างที่กำลังปรากฏ เป็นสิ่งที่มีจริงที่เกิดแล้วปรากฏ แต่ไม่เข้าใจว่าเป็นธรรม

อ.อรรณพ: เป็นสิ่งที่เข้าใจยากที่สุด เพราะฉะนั้น โดยสมมตินี่ ท่านอาจารย์เดินทางไปที่โน่นที่นี่ ก็คือเพื่อให้เข้าใจอย่างนี้ แต่ว่า ก็ดูเหมือนก็ฟังก็ดูธรรมดา แต่ว่ายากสุดประมาณ

ท่านอาจารย์: แล้วจะละไหมว่า ไม่ใช่เราที่เห็น ไม่ว่าจะที่นี่ หรือที่ไหน หรือที่โน่น เดี๋ยวนี้ก็เป็นอย่างนี้ เพราะฉะนั้น ปลูกฝังความมั่นคงในความเป็นธรรม ซึ่งแต่ก่อนนี้แสนนานมาแล้วเป็นเรา เป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใดมาตลอด พอได้ยินได้ฟังก็คิดอย่างอื่นไปอีก เมื่อไหร่จะเป็นธรรม

อ.อรรณพ: เคยชินมาที่จะเป็นเรา เป็นเรานั่งสนทนาอยู่ที่นี่ เป็นเราเมื่อศุกร์เสาร์ที่แล้วไปอุดรไปเวียงจันทร์ ก็คิดไปด้วยความเป็นเรา แม้จะสลับไปด้วยอกุศลบ้างก็ตาม ก็ยิ่งแสดงให้เห็นถึงความยากยิ่งที่จะเข้าใจในความเป็นสิ่งที่มีจริงๆ หรือคำว่า ธรรมนี่ ที่ไม่ใช่เรา ไม่ว่าที่ไหน ขณะไหนทั้งสิ้น ยากมากๆ ครับท่านอาจารย์ มีแต่จะต้องฟังต้องสนทนาแล้วๆ เล่าๆ ไปเช่นนี้อย่างนั้นเท่านั้นครับ

แล้วก็ได้อาศัยคำเตือนที่จะให้รู้ว่า เราไปคิดถึงเรื่องแล้ว แต่ว่าก็ลืมไปที่จะใส่ใจ ลืมที่จะใส่ใจในความเป็นธรรม แม้ในขั้นการฟัง บางทีก็ลืมครับท่านอาจารย์ ลืมที่จะมีการใส่ใจที่จะฟังว่าเป็นธรรม

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น จึงมีสนทนาเพื่อรู้จักธรรม ซึ่งกำลังเป็นธรรมในขณะนี้ ถ้ามิเช่นนั้นแล้ว เมื่อไหร่จะรู้จักธรรมใช่ไหม? เราก็คิดเรื่องอื่นต่อไปอีก ห่างไกลจากธรรมต่อไปอีก ทั้งๆ ที่ธรรมก็เป็นสิ่งที่ลึกซึ้งซึ่งกำลังเกิดดับอยู่ในขณะนี้เอง

อ.อรรณพ: สุดประมาณที่ท่านอาจารย์กล่าว

ท่านอาจารย์: แล้วยังห่างไปเลย หมายความว่า ไม่ใช่ไปคิดถึงเรื่องอื่นอยู่เรื่อยๆ แล้วเมื่อไหร่จะรู้จักธรรมที่กำลังเป็นธรรม

อ.อรรณพ: ความสนใจในความเป็นธรรมขณะนี้ ไม่ใช่จะสถิตย์อยู่นะครับ เหมือนกับละลาย ฟังว่า ขณะนี้เดี๋ยวนี้เป็นธรรม ก็คล้อยไปนิดๆ หน่อยๆ เดี๋ยวก็ไปสนใจเรื่องอื่นแล้ว แม้จะสลับกับกุศลจิตก็ตาม

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น เป็นผู้ตรง ไม่สงสัยในคำว่า แสนโกฏิกัปป์ ใช่ไหม? เพราะว่าแสนโกฏิกัปป์ที่ไม่รู้ และติดข้อง และกิเลสมากมายทุกขณะเพิ่มขึ้นๆ กับการที่กว่าจะเข้าใจธรรมที่กำลังปรากฏ มิเช่นนั้นก็ไม่รู้จักธรรม

ขอเชิญอ่านได้ที่ ...

มีชีวิตอยู่เพื่อปัญญาปรากฏ เมษายน 2562

ฟังธรรมะ ไม่ใช่มุ่งแต่จะรู้คำ แต่เพื่อรู้ธรรมเดี๋ยวนี้

ขอเชิญฟังได้ที่ ...

น้ำหนึ่งใจเดียวกัน

ชีวิตคืออะไร

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่งค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ ด้วยความเคารพยิ่ง

ยินดีในกุศลจิตครับ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง

ขอบพระคุณและยินดียิ่งในกุศลค่ะน้องเมตตา