ผู้ที่เจริญเมตตา...เทวดาคุ้มครอง...พ้นภัยที่กล้ำกราย

เทวดาย่อมรักษา แม้จะไม่คำนึงถึงว่าจะให้เป็นที่รักของมนุษย์หรืออมนุษย์และให้พวกเทวดาคุ้มครองรักษา แต่เมตตาที่ผู้ใดเจริญ กุศลจิตของผู้นั้นย่อมเป็นเหตุให้เป็นที่รักของมนุษย์และอมนุษย์ และเทวดาก็ย่อมมีเมตตาคุ้มครองรักษาด้วย

ไฟ ยาพิษหรือศาสตราไม่กล้ำกราย จิตที่ผ่องใสเป็นกุศลเป็นเมตตาจริงๆ นั้น แม้ยังไม่ถึงขั้นอุปจาระสมาธิหรืออัปปนาสมาธิ ก็อาจจะทำให้แคล้วคลาดจากภัยอันตรายต่างๆ ได้ เพราะขณะนั้นเป็นกุศลจิต แต่ถ้าเป็นกุศลจิตที่มั่นคงถึงขั้นอัปปนาสมาธิที่ประกอบด้วยเมตตา ไฟ ยาพิษหรือศาสตราก็ย่อมไม่อาจที่จะกล้ำกรายผู้นั้นได้

..จากหนังสือ "เมตตา" เปิดอ่าน --> คลิกที่นี่

ขออนุโมทนาครับ

ยินดีในกุศลจิต